وجاده (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} ==وجاده== وجاده، مصدر جعلى(مولد)از فعل وجد بوده و یکی از روش...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | وجاده، مصدر جعلى (مولد) از فعل وجد بوده و یکی از روش های تحمل [[حدیث]] است. در این قسم طالب حديث، كتاب يا حديثى به خط شيخ يا يكى از مشايخ حديث بيابد و يقين كند كه به خط اوست يا اين كه كتاب معروفى با تصحيح و مقابله شيخ بيابد، گرچه جمعى از تحديث كتاب يا روايات مزبور منع نموده اند.<ref>اين منع از بزرگان فرقه مالكيه نقل شده است.(تقريب)</ref> | |
| − | + | ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل [[احاديث]] كتب صحاح فريقين را كه انتساب آن به مؤلفين يقينى باشد، جايز دانسته اند. منتها بايد هنگام تحديث بگويد: (وجدت بخط فلان. او فى كتاب صححه فلان كذا) | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | گمان مى رود كسانى كه از نقل [[احاديث]] مزبور منع نموده اند، نقل از شيخ به لفظ حدثنى واخبرنى و مانند آن را جايز ندانسته اند وگرنه نقل از كتب معروف حديث كه مصحح و مورد اعتماد باشد، بدون اشكال است، منتها بعضى فرموده اند: چنانچه راوى وثوق و اعتماد به صحت نسخه دارد، مى تواند بگويد: قال فلان ولى در صورتى كه نسخه كاملاً مورد اعتماد نباشد، مى بايست بگويد: (بلغنى عن فلان. او وجدت فى نسخة من كتابه).<ref>متاسفانه در زمان ما بدون توجه به صحت و سقم نسخه، حديث را به مصنف كتاب يا به امام نسبت مى دهند. در صورتى كه قسمتى از كتب مطبوعه يا نسخه هاى دستنويس خالى از اشتباه و تحريف نيست.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127 و 128 با دخل و تصرف]، بازیابی: | + | [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127 و 128 با دخل و تصرف]، بازیابی: 7اردیبهشت1392. |
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۲۳
وجاده، مصدر جعلى (مولد) از فعل وجد بوده و یکی از روش های تحمل حدیث است. در این قسم طالب حديث، كتاب يا حديثى به خط شيخ يا يكى از مشايخ حديث بيابد و يقين كند كه به خط اوست يا اين كه كتاب معروفى با تصحيح و مقابله شيخ بيابد، گرچه جمعى از تحديث كتاب يا روايات مزبور منع نموده اند.[۱]
ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل احاديث كتب صحاح فريقين را كه انتساب آن به مؤلفين يقينى باشد، جايز دانسته اند. منتها بايد هنگام تحديث بگويد: (وجدت بخط فلان. او فى كتاب صححه فلان كذا)
گمان مى رود كسانى كه از نقل احاديث مزبور منع نموده اند، نقل از شيخ به لفظ حدثنى واخبرنى و مانند آن را جايز ندانسته اند وگرنه نقل از كتب معروف حديث كه مصحح و مورد اعتماد باشد، بدون اشكال است، منتها بعضى فرموده اند: چنانچه راوى وثوق و اعتماد به صحت نسخه دارد، مى تواند بگويد: قال فلان ولى در صورتى كه نسخه كاملاً مورد اعتماد نباشد، مى بايست بگويد: (بلغنى عن فلان. او وجدت فى نسخة من كتابه).[۲]
پانویس
منابع
درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127 و 128 با دخل و تصرف، بازیابی: 7اردیبهشت1392.
