غزوه ذی قرد: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <keywords content='کلید واژه: وقایع سال پنجم هجری، غزوه ذى قرد، كوه ذى...' ایجاد کرد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
سبب اين غزوه آن شد كه عيينة بن حصن فزارى با عده اى از سواران قبيله غطفان كه در زمره دشمنان اسلام بودند، شبانه به اطراف [[مدينه]] حمله بردند و در جايى به نام «غابه» به ساربانى كه شتران شيرده پيغمبر و مردم مدينه را مى چرانيد و از قبيله غفار بود برخورد كرده و آن مرد غفارى را كشته و زنش را نيز اسير نموده و شتران را نيز بردند. | سبب اين غزوه آن شد كه عيينة بن حصن فزارى با عده اى از سواران قبيله غطفان كه در زمره دشمنان اسلام بودند، شبانه به اطراف [[مدينه]] حمله بردند و در جايى به نام «غابه» به ساربانى كه شتران شيرده پيغمبر و مردم مدينه را مى چرانيد و از قبيله غفار بود برخورد كرده و آن مرد غفارى را كشته و زنش را نيز اسير نموده و شتران را نيز بردند. | ||
سطر ۱۸: | سطر ۱۳: | ||
رسول خدا صلی الله علیه و آله نيز به دنبال آنها تا كوه «ذى قرد» ـ كه دو روز تا مدينه فاصله داشت و حدود دوازده فرسخ راه بود ـ پيش رفت ولى به غارتگران نرسيده همان جا توقف كرد و پس از يك شبانهروز توقف در آن جا به [[مدينه]] بازگشت. | رسول خدا صلی الله علیه و آله نيز به دنبال آنها تا كوه «ذى قرد» ـ كه دو روز تا مدينه فاصله داشت و حدود دوازده فرسخ راه بود ـ پيش رفت ولى به غارتگران نرسيده همان جا توقف كرد و پس از يك شبانهروز توقف در آن جا به [[مدينه]] بازگشت. | ||
− | + | ==منبع== | |
+ | |||
+ | رسولى محلاتى، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله | ||
− | + | [[رده:غزوات پیامبر اکرم]] |
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۵۷
سبب اين غزوه آن شد كه عيينة بن حصن فزارى با عده اى از سواران قبيله غطفان كه در زمره دشمنان اسلام بودند، شبانه به اطراف مدينه حمله بردند و در جايى به نام «غابه» به ساربانى كه شتران شيرده پيغمبر و مردم مدينه را مى چرانيد و از قبيله غفار بود برخورد كرده و آن مرد غفارى را كشته و زنش را نيز اسير نموده و شتران را نيز بردند.
نخستين كسى كه از اين ماجرا مطلع شد مردى بود به نام سلمة بن اكوع كه در آن روز به سوى «غابه» مى رفت و در «ثنية الوداع» كه گردنه اى بود شتران را ديد و از ماجرا آگاه گرديد و از اين رو به عجله خود را به بلندى «سلع» كه كوهى در كنار شهر مدينه بود رسانيد و با فرياد «واصباحاه» مردم را از جريان غارتى كه انجام گرفته بود مطلع ساخت و سپس خود او به سرعت به تعقيب دشمن رفت و چون به آنها رسيد، تيرى به سوى آنها پرتاب كرد.
عيينه و همراهان به سوى او حمله ور شده و او فرار كرد و چون بازگشتند دوباره آنها را تعقيب كرده شروع به تيراندازى نمود و چون بازمى گشتند او نيز فرار مى كرد. اين حالت جنگ و گريزى آنها را مشغول ساخته و از سرعت آنها كاست تا مسلمانان به آنها رسيدند.
از اين سو وقتى صداى سلمة بن اكوع در مدينه طنين انداز شد. گروهى از جنگجويان و سواركاران بر اسبهاى خود سوار شده براى كسب تكليف به در خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند، پيغمبر خدا سعد بن زيد ـ انصارى ـ را بر آنها امير و فرمانده كرده به آنان فرمود: شما از جلو به تعقيب دشمن برويد تا من از دنبال بيايم.
سواران خود را به سرعت به غارتگران رسانده و يكى از آنان كه زودتر از ديگران خود را به آنها رسانده بود به نام محرز بن نضله به دست آنها كشته شد و به دنبال او مسلمانان ديگر رسيدند و با حمله اى كه به دنباله غارتگران كردند توانستند دو تن از آنها را به قتل رسانده و مقدارى از شتران را نيز از آنها پس بگيرند ولى بقيه را كه عيينه و همراهانش از جلو برده بودند بدست نياوردند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله نيز به دنبال آنها تا كوه «ذى قرد» ـ كه دو روز تا مدينه فاصله داشت و حدود دوازده فرسخ راه بود ـ پيش رفت ولى به غارتگران نرسيده همان جا توقف كرد و پس از يك شبانهروز توقف در آن جا به مدينه بازگشت.
منبع
رسولى محلاتى، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله