بیمارستان نوریه دمشق: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | اين بيمارستان يكى از بيمارستان هاى قديمى [[دمشق]] است كه به وسيله «سلطان نورالدين محمود زنگى شهيد» در سال 549 هجرى ساخته شد. در آن مدرسه‌اى به نام «دينسريه» وجود داشته كه علماى طب در آنجا به تدريس مى‌پرداخته‌اند. | |
| + | |||
| + | از بزرگانى كه نام آنان به عنوان استاد طب در اين بيمارستان ذكر شده مى‌توان به ابن سينا، پزشك و فيلسوف شهير ايرانى و زهراوى اشاره داشت. | ||
| − | |||
از داخل بازار حميديه نيز به آن راه است. كوچه‌اى كه از بازار حميديه بدان منتهى مى‌شود در سمت چپ كسى است كه از جامع اموى وارد بازار مى‌شود. بيمارستان در حدود يكصد مترى اين كوچه و در سمت چپ قرار دارد. گنبدى به رنگ قرمز و بسيار كوچكى دارد كه ابعاد هندسى به آن داده اند. | از داخل بازار حميديه نيز به آن راه است. كوچه‌اى كه از بازار حميديه بدان منتهى مى‌شود در سمت چپ كسى است كه از جامع اموى وارد بازار مى‌شود. بيمارستان در حدود يكصد مترى اين كوچه و در سمت چپ قرار دارد. گنبدى به رنگ قرمز و بسيار كوچكى دارد كه ابعاد هندسى به آن داده اند. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
| − | اصغر قائدان، اماكن سياحتى و زيارتى دمشق، نشر مشعر، تهران، پاييز 1388، ص 56 | + | اصغر قائدان، اماكن سياحتى و زيارتى دمشق، نشر مشعر، تهران، پاييز 1388، ص 56. |
[[رده:اماکن سوریه]] | [[رده:اماکن سوریه]] | ||
[[رده:اماکن تاریخی]] | [[رده:اماکن تاریخی]] | ||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۵۶
اين بيمارستان يكى از بيمارستان هاى قديمى دمشق است كه به وسيله «سلطان نورالدين محمود زنگى شهيد» در سال 549 هجرى ساخته شد. در آن مدرسه‌اى به نام «دينسريه» وجود داشته كه علماى طب در آنجا به تدريس مى‌پرداخته‌اند.
از بزرگانى كه نام آنان به عنوان استاد طب در اين بيمارستان ذكر شده مى‌توان به ابن سينا، پزشك و فيلسوف شهير ايرانى و زهراوى اشاره داشت.
از داخل بازار حميديه نيز به آن راه است. كوچه‌اى كه از بازار حميديه بدان منتهى مى‌شود در سمت چپ كسى است كه از جامع اموى وارد بازار مى‌شود. بيمارستان در حدود يكصد مترى اين كوچه و در سمت چپ قرار دارد. گنبدى به رنگ قرمز و بسيار كوچكى دارد كه ابعاد هندسى به آن داده اند.
منبع
اصغر قائدان، اماكن سياحتى و زيارتى دمشق، نشر مشعر، تهران، پاييز 1388، ص 56.
