سوره يونس: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه را خالی کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | بيشتر مفسران گفته‌اند كه اين سوره در [[مكه]] نازل شده ولى ابن عباس و قتاده گويند: سه آيه آن يعنى از آيه {{متن قرآن|«فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ...»}} تا سه آيه در [[مدينه]] و مابقى در مكه نازل گرديد و ابن مبارك گويد: جز آيه {{متن قرآن|«وَ مِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ...»}} كه در شأن يهود نازل شد مابقى آن مكى است. | ||
| + | |||
| + | ==فضيلت سوره== | ||
| + | |||
| + | ابى بن كعب از [[رسول خدا]] صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند ده حسنه خدا بدو عطا مي كند بشماره هر كس كه يونس پيغمبر را تصديق كرده و يا تكذيب نموده و بشماره هر كس كه همراه فرعون غرق شده است. | ||
| + | |||
| + | و از [[امام صادق]] علیه السلام روايت شده كه فرمود: هر كه سوره يونس را در هر دو ماه يا سه ماه (يك بار) بخواند ترس آن كه وى از جاهلان باشد براى او نيست و در روز قيامت از مقربان خواهد بود. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج11، ص25. | ||
| + | |||
| + | ==پیوست== | ||
| + | [[سوره يونس/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۲۳
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
بيشتر مفسران گفته‌اند كه اين سوره در مكه نازل شده ولى ابن عباس و قتاده گويند: سه آيه آن يعنى از آيه «فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ...» تا سه آيه در مدينه و مابقى در مكه نازل گرديد و ابن مبارك گويد: جز آيه «وَ مِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ...» كه در شأن يهود نازل شد مابقى آن مكى است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند ده حسنه خدا بدو عطا مي كند بشماره هر كس كه يونس پيغمبر را تصديق كرده و يا تكذيب نموده و بشماره هر كس كه همراه فرعون غرق شده است.
و از امام صادق علیه السلام روايت شده كه فرمود: هر كه سوره يونس را در هر دو ماه يا سه ماه (يك بار) بخواند ترس آن كه وى از جاهلان باشد براى او نيست و در روز قيامت از مقربان خواهد بود.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج11، ص25.
پیوست
