صفوة التفاسیر (شبر) (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | + | علامه سید عبدالله بن محمدرضا علوى حسینى، مشهور به «شبّر».(م 1242 ق) | |
| − | + | ==زندگی‌نامه و اظهارنظرها== | |
| − | |||
| − | |||
وى در سال 1188 ق در [[نجف]] به دنیا آمد و سپس همراه پدرش به [[كاظمین]] مهاجرت نمود و تا هنگام وفات آنجا ماند. وى یكى از علماى مهم عصر خویش، فقیهى آگاه، محدثى خبیر، مفسرى متبحر و جامع علوم معقول و منقول بود. در اخلاق كریمه آیتى بود و به عنوان یكى از بزرگان امامیه و فردى با مقام و منزلت رفیع شناخته شده بود. او همه عمر پربركت خویش را صرف تألیف و تصنیف نمود تا توانست آثار گرانبهایى به [[جامعه اسلامى]] به ویژه جامعه تشیع تقدیم كند كه همواره مورد استفاده حوزه هاى علمى قرار گرفته و در بستر زمان رواج روزافزون یابد. | وى در سال 1188 ق در [[نجف]] به دنیا آمد و سپس همراه پدرش به [[كاظمین]] مهاجرت نمود و تا هنگام وفات آنجا ماند. وى یكى از علماى مهم عصر خویش، فقیهى آگاه، محدثى خبیر، مفسرى متبحر و جامع علوم معقول و منقول بود. در اخلاق كریمه آیتى بود و به عنوان یكى از بزرگان امامیه و فردى با مقام و منزلت رفیع شناخته شده بود. او همه عمر پربركت خویش را صرف تألیف و تصنیف نمود تا توانست آثار گرانبهایى به [[جامعه اسلامى]] به ویژه جامعه تشیع تقدیم كند كه همواره مورد استفاده حوزه هاى علمى قرار گرفته و در بستر زمان رواج روزافزون یابد. | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۱: | ||
وى در رشته هاى مختلف [[علوم اسلامى]] همچون: [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]]، معارف و اخلاق صاحب نظر بود و در تمامى این زمینه ها تألیفات سودمندى دارد. در حدیث، جامع الاخبار وى با [[بحارالانوار]] [[علامه مجلسى]] همسو است. مؤلف، در فقه و معارف و اخلاق نیز نوشته هاى فراوانى دارد. | وى در رشته هاى مختلف [[علوم اسلامى]] همچون: [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]]، معارف و اخلاق صاحب نظر بود و در تمامى این زمینه ها تألیفات سودمندى دارد. در حدیث، جامع الاخبار وى با [[بحارالانوار]] [[علامه مجلسى]] همسو است. مؤلف، در فقه و معارف و اخلاق نیز نوشته هاى فراوانى دارد. | ||
| − | + | ==استادان== | |
سید محمدرضا شبّر، سید محسن اعرجى، شیخ جعفر نجفى، شیخ احمد بن زین الدین احسائى. | سید محمدرضا شبّر، سید محسن اعرجى، شیخ جعفر نجفى، شیخ احمد بن زین الدین احسائى. | ||
| − | + | ==شاگردان== | |
عبدالنبى كاظمى، شیخ اسماعیل، سید على عاملى، سید حسین، شیخ محمدجعفر دجیلى، شیخ محمدرضاء، شیخ احمد بلاغى، شیخ محمداسماعیل خالصى. | عبدالنبى كاظمى، شیخ اسماعیل، سید على عاملى، سید حسین، شیخ محمدجعفر دجیلى، شیخ محمدرضاء، شیخ احمد بلاغى، شیخ محمداسماعیل خالصى. | ||
| − | + | ==تألیفات== | |
| − | الحق الیقین فى معرفة اصول الدین، تفسیر القرآن الوجیز، انوار اللامعة فى شرح الجامعه، احسن التقویم، شرح نهج البلاغه، زینة المؤمنین و اخلاق المتقین، سفینة النجاة، مصابیح الانوار، تعداد كل تألیفات مؤلف به 63 عدد مى رسد.<ref> مقدمه مصابیح الانوار، سید عبدالله | + | الحق الیقین فى معرفة اصول الدین، تفسیر القرآن الوجیز، انوار اللامعة فى شرح الجامعه، احسن التقویم، شرح نهج البلاغه، زینة المؤمنین و اخلاق المتقین، سفینة النجاة، مصابیح الانوار، تعداد كل تألیفات مؤلف به 63 عدد مى رسد.<ref> مقدمه مصابیح الانوار، سید عبدالله شبر.</ref> |
| − | + | ==معرفى اجمالى كتاب== | |
این تفسیر یكى از بهترین تفاسیر در نزد شیعیان است كه تا به حال نوشته شده است. مؤلف مقدمه اى نسبتاً طولانى نگاشته و آن را در شانزده بخش تنظیم كرده و در آن به طور گسترده از مسائل مختلف سخن گفته است كه این مقدمه خود رساله اى مستقل در علوم قرآنى شمرده مى شود. وى سپس به تفسیر آیات به روشى مزجى و تركیبى پرداخته و گاه از قرائت، شرح واژه ها، اعراب از حیث لغت و نحو و گاه بلاغت سخن گفته است. | این تفسیر یكى از بهترین تفاسیر در نزد شیعیان است كه تا به حال نوشته شده است. مؤلف مقدمه اى نسبتاً طولانى نگاشته و آن را در شانزده بخش تنظیم كرده و در آن به طور گسترده از مسائل مختلف سخن گفته است كه این مقدمه خود رساله اى مستقل در علوم قرآنى شمرده مى شود. وى سپس به تفسیر آیات به روشى مزجى و تركیبى پرداخته و گاه از قرائت، شرح واژه ها، اعراب از حیث لغت و نحو و گاه بلاغت سخن گفته است. | ||
| سطر ۳۲: | سطر ۲۹: | ||
علامه شبر در این تفسیر به تفسیر آیات بر اساس روایات وارد شده از ائمه معصوم علیهم السلام پرداخته و كمتر آراى دیگران را آورده و به مباحث فقهى و كلامى نیز به مناسبت با دقت و ظرافت كامل وارد شده است. این تفسیر، همان گونه كه از نامش پیدا است، گزیده اى از تفاسیر پیش از وى است. مؤلف دو تفسیر دیگر به نام‌هاى الجوهر الثمین و تفسیر وجیز هم دارد. | علامه شبر در این تفسیر به تفسیر آیات بر اساس روایات وارد شده از ائمه معصوم علیهم السلام پرداخته و كمتر آراى دیگران را آورده و به مباحث فقهى و كلامى نیز به مناسبت با دقت و ظرافت كامل وارد شده است. این تفسیر، همان گونه كه از نامش پیدا است، گزیده اى از تفاسیر پیش از وى است. مؤلف دو تفسیر دیگر به نام‌هاى الجوهر الثمین و تفسیر وجیز هم دارد. | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی. | ||
| + | |||
[[رده:تفاسیر]] | [[رده:تفاسیر]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۲۹
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محتویات
مؤلف
علامه سید عبدالله بن محمدرضا علوى حسینى، مشهور به «شبّر».(م 1242 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها
وى در سال 1188 ق در نجف به دنیا آمد و سپس همراه پدرش به كاظمین مهاجرت نمود و تا هنگام وفات آنجا ماند. وى یكى از علماى مهم عصر خویش، فقیهى آگاه، محدثى خبیر، مفسرى متبحر و جامع علوم معقول و منقول بود. در اخلاق كریمه آیتى بود و به عنوان یكى از بزرگان امامیه و فردى با مقام و منزلت رفیع شناخته شده بود. او همه عمر پربركت خویش را صرف تألیف و تصنیف نمود تا توانست آثار گرانبهایى به جامعه اسلامى به ویژه جامعه تشیع تقدیم كند كه همواره مورد استفاده حوزه هاى علمى قرار گرفته و در بستر زمان رواج روزافزون یابد.
وى در رشته هاى مختلف علوم اسلامى همچون: فقه، حدیث، تفسیر، معارف و اخلاق صاحب نظر بود و در تمامى این زمینه ها تألیفات سودمندى دارد. در حدیث، جامع الاخبار وى با بحارالانوار علامه مجلسى همسو است. مؤلف، در فقه و معارف و اخلاق نیز نوشته هاى فراوانى دارد.
استادان
سید محمدرضا شبّر، سید محسن اعرجى، شیخ جعفر نجفى، شیخ احمد بن زین الدین احسائى.
شاگردان
عبدالنبى كاظمى، شیخ اسماعیل، سید على عاملى، سید حسین، شیخ محمدجعفر دجیلى، شیخ محمدرضاء، شیخ احمد بلاغى، شیخ محمداسماعیل خالصى.
تألیفات
الحق الیقین فى معرفة اصول الدین، تفسیر القرآن الوجیز، انوار اللامعة فى شرح الجامعه، احسن التقویم، شرح نهج البلاغه، زینة المؤمنین و اخلاق المتقین، سفینة النجاة، مصابیح الانوار، تعداد كل تألیفات مؤلف به 63 عدد مى رسد.[۱]
معرفى اجمالى كتاب
این تفسیر یكى از بهترین تفاسیر در نزد شیعیان است كه تا به حال نوشته شده است. مؤلف مقدمه اى نسبتاً طولانى نگاشته و آن را در شانزده بخش تنظیم كرده و در آن به طور گسترده از مسائل مختلف سخن گفته است كه این مقدمه خود رساله اى مستقل در علوم قرآنى شمرده مى شود. وى سپس به تفسیر آیات به روشى مزجى و تركیبى پرداخته و گاه از قرائت، شرح واژه ها، اعراب از حیث لغت و نحو و گاه بلاغت سخن گفته است.
علامه شبر در این تفسیر به تفسیر آیات بر اساس روایات وارد شده از ائمه معصوم علیهم السلام پرداخته و كمتر آراى دیگران را آورده و به مباحث فقهى و كلامى نیز به مناسبت با دقت و ظرافت كامل وارد شده است. این تفسیر، همان گونه كه از نامش پیدا است، گزیده اى از تفاسیر پیش از وى است. مؤلف دو تفسیر دیگر به نام‌هاى الجوهر الثمین و تفسیر وجیز هم دارد.
پانویس
- ↑ مقدمه مصابیح الانوار، سید عبدالله شبر.
منابع
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
