آخرت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی 'آخرت به معنى روز بازپسین و قیامت به كار رفته است. ==ریشه قرآنی واژه== اصل آن مأخو...' ایجاد کرد)
 
(محتوای قبلی خیلی مختصر بود با محتوای تفصیلی جایگزین شد)
سطر ۱: سطر ۱:
−
آخرت به معنى روز بازپسین و قیامت به كار رفته است.
+
{{نیازمند ویرایش فنی}}
 +
== واژه آخرت ==
  
 +
آخرت به معناى جهان واپسين و عالم بعد از دنياست. واژه آخرت برگرفته از ريشه ا خ - ر و مؤنث آخر به معناى پايان و در برابر اول است.
  
−
==ریشه قرآنی واژه==
+
قرآن كريم زندگى انسان را به دو بخش پايان‌پذير و جاودان تقسيم و از اولى، به الدنيا و الاولى و از دومى، به الاخرة و اليوم الاخر تعبير كرده است.
  
−
اصل آن مأخوذ از قرآن مجید است: «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ». <ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۶۴.</ref>
+
واژه آخرت به معناى عالم بعد از دنيا، 113 بار در قرآن ذكر شده است <ref>ر.ك: المعجم المفهوس، أ خ ر.</ref>:
  
−
==موضوع علم آخرت==
+
نه بار صفت يا مضاف اليه دار، مانند: و ان الدار الاخرة لهى الحيوان <ref>عنكبوت، آيه 64.</ref>
 +
و ولدار الاخرة خير <ref>يوسف، آيه 109.</ref>، يك مورد صفت النشأة: ينشى النشاة الاخرة <ref>همان، آيه 20.</ref>؛ پنج بار در برابر الاولى، مانند: فلله الاخرة و الاولى <ref>نجم، آيه 25.</ref>؛ 48 مورد در برابر الدنيا، مانند: ربنا ءاتنا فى الدنيا حسنة و فى الاخرة حسنة <ref>بقره، آيه 201.</ref>؛ و 26 بار صفت يوم، مانند: ءامنا بالله و باليوم الاخر <ref>همان، آيه 8.</ref>.در مواردى نيز واژه آخرت به تنهايى به كار رفته است، مانند: اولئك الذين اشتروا الحيوة الدنيا بالاخرة <ref>همان، آيه 86.</ref>. لفظ آخرت در اين گونه موارد، از آن جهت مؤنث آمده كه يكى از واژه‌هاى الدار، الكرة<ref>مجمع البيان، ج 1، ص 123.</ref>، النشأة<ref>تفسير صدر المتألهين، ج 1، ص 303.</ref> يا الحياة<ref>التفسير الكبير، ج 28، ص 303.</ref> موصوف مقدر آن است و چون موصوف مؤنث بوده، صفت به تبع آن مؤنث استعمال مى‌گردد.
  
−
از علم کلام تعبیر به عالم آخرت نیز می شود و موضوع علم آخرت، بحث در مسائل مربوط به نهايت عالم است. و عاقبت انسان، مرگ، برانگیخته شدن و حساب بهشت و جهنم را بررسى مى‌كند.
+
==آخرت در قرآن و روایات ==
−
با وجود اينكه علم آخرت يك اصطلاح كلامى است كه به بحث در نهایت عالم و روز حساب و متعلقات آن مانند: سعادت و شقاوت انسان مى‌پردازد، فیلسوفان از استعمال اين اصطلاح خوددارى نكرده‌اند و مثلا اصطلاحات معادشناسی وجودی، معادشناسی اخلاقی را به كار برده‌اند.
+
 
−
علم آخرت معادل معادشناسی است.
+
آيات فراوانى از قرآن، در مورد عالم آخرت به بحث پرداخته است؛ به طورى كه گفته شده، حدود دو هزار آيه در قرآن به نحوى بر آن جهان دلالت دارد <ref>معارف قرآن، ص 482.</ref>.
 +
 
 +
مباحث گوناگون موضوع آخرت را در قرآن كريم، از واژه‌هاى فراوانى مانند برزخ، بعث، حشر، نشر، صراط، قيامت، ميزان، يوم‌الدين، يوم الفرقان، يوم الحسرة، يوم الحساب و ده‌ها واژه ديگر مى‌توان استفاده كرد، زيرا هر يك از اين واژگان به يكى از مراحل جهان آخرت، يا به خصوصيتى از آن جهان اشاره دارد؛ ولى با توجه به اين كه در واژه آخرت تقابل با جهان نخستين (دنيا) نهفته - چنان كه در قرآن نيز در موارد متعدد، دنيا و آخرت در كنار هم قرار گرفته است - مناسب‌تر است در موضوع آخرت، به مسائل كلى مربوط به آن جهان پرداخته شود. از آن جا كه اين گونه بحث‌ها در قرآن بيشتر با دو واژه آخرت و يوم الاخر بيان شده، كوشيده‌ايم از واژه‌هاى ديگر جز در عنوان تفاوت‌هاى دنيا و آخرت - كه به تبيين حقيقت آخرت مى‌پردازد - و منازل و مراحل آخرت - كه در آن چاره‌اى جز استفاده از آيات مشتمل بر واژه‌هاى ديگر نيست - كمتر استفاده شود و بيشتر به آياتى پرداخته شود كه در بردارنده يكى از دو واژه مزبور باشند، بنابراين به مبحث قيامت و حوادث دهشتناك آن - كه با فروپاشى اين جهان مقارن است - هم چنين موضوع معاد و استدلال‌هاى عقلى و نقلى در اثبات آخرت و نيز پاسخ به شبهات درباره آن جهان، به تفصيل پرداخته نمى‌شود.
 +
 
 +
برخى، از تعبير قرآن درباره جهان ديگر، به اليوم الاخر و آخرت، استفاده كرده‌اند كه حيات انسان بلكه دوره جهان، در مجموع دو دوره تقسيم مى‌شود و هر دوره را به عنوان يك روز بايد شناخت: يكى، روز و دوره‌اى كه اول است و پايان مى‌پذيرد (دنيا) و ديگر، روز و دوره‌اى كه آخر است و پايان نمى‌پذيرد (آخرت)؛ هم چنان كه در برخى آيات از زندگى دنيوى به اولى و از حيات اخروى به آخرت تعبير شده است‌<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار (زندگى جاويد يا حيات اخروى)، ج 2، ص 502.</ref>
 +
 
 +
=== دنیا کشتزار آخرت ===
 +
 
 +
«مَنَ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ و َمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا و َمَالَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ». (سوره شوری، آیه 20)
 +
«هر كس كِشت آخرت را بخواهد به كشته ‌اش مى ‌افزاييم و هر كس كشت دنیا را بخواهد از همان به او عطا مى ‌كنيم و در آخرت بهره و نصيبى ندارد».
 +
 
 +
=== محل نیل به سعادت ===
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
الدُّنيا مُنْيةُ الأشْقِياءِ، الآخِرةُ فَوزُ السُّعَداءِ.
 +
امام علی عليه السلام:
 +
دنيا آرزوى بدبختان است و آخرت پيروزى نيكبختان.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
=== کوچکی دنیا در مقابل آخرت ===
 +
 
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
عَلَيْكَ بالآخِرَةِ تأتِكَ الدُّنيا صاغِرةً.
 +
امام على عليه السلام:
 +
به آخرت چنگ درزن، دنيا برايت كوچك آيد.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
===نزدیکی آخرت===
 +
 
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
إنّ الدُّنيا مُنقَطِعةٌ عنكَ، والآخِرةَ قريبةٌ منكَ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
همانا دنيا از تو جدا شدنى و آخرت به تو نزديك است.
 +
 
 +
منبع: نهج البلاغه (سید رضی)، نامه 32
 +
 
 +
 +
 
 +
=== عظمت امور آخرت ===
 +
 
 +
 
 +
«انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلَى‌ بَعْضٍ و َلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجاتٍ وَ أَكْبَرُ تَفْضِيلاً». (سوره اسراء، آیات 20 و 21)
 +
«بنگر كه چگونه برخى از ايشان را بر برخى ديگر برترى داده ‌ايم و در آخرت درجات و برتري ها، برتر و بالاتر است».
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
و كلُّ شي‌ءٍ مِن الدُّنيا سَماعُهُ أعظمُ مِن عِيانهِ، و كلُّ شي‌ءٍ مِن الآخرةِ عِيانُهُ أعظَمُ مِن سَماعِهِ، فَلْيَكْفِكُم مِن العِيانِ السَّماعُ، و مِن الغَيبِ الخَبَرُ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
و هر چيز دنيا، شنيدن آن بزرگتر از ديدن آن است؛ و هر چيز آخرت ، ديدن آن بزرگتر از شنيدن آن است. پس، به جاى ديدن آخرت و مشاهده آن چه از ديدگان شما پنهان و در پس پرده غيب است، به همان شنيدن و خبر يافتن (توسط پیامبران) اكتفا كنيد.
 +
 
 +
منبع: نهج البلاغه (سید رضی)، خطبه 114
 +
 
 +
 +
===آخرت، سراى ماندگار===
 +
 
 +
«يا قَوْمِ إِنَّمَا هذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ و َإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ القَرَارِ». (سوره غافر، آیه 39)
 +
«اى قوم من! اين زندگى دنيا كالايى بيش نيست. و اين آخرت است كه سراى بقاست».
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
مَن عَمَّر دارَ إقامتِهِ فهُوَ العاقلُ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
كسى كه خانه‌ ماندگارى خود را آباد سازد، خردمند است.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
 +
 
 +
عنه عليه السلام:
 +
الدُّنيا أمَد، الآخرةُ أبَدٌ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
دنيا تمام شدنى است، آخرت هميشگى است.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
 +
===برترى آخرت===
 +
 
 +
«قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ و َالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى‌». (سوره نساء، آیه 77)
 +
«بگو: كالاى دنيا اندك است و آخرت براى كسى كه تقوا داشته باشد بهتر است».
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
لَيسَ عنِ الآخرةِ عِوَضٌ، و لَيستِ الدُّنيا للنَّفْسِ بِثَمَنٍ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
آخرت هيچ جايگزينى ندارد و دنيا بهاى آدمى نيست.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
 +
===ياد آخرت===
 +
 
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
ذِكرُ الآخرةِ دَواءٌ و شِفاءٌ، ذِكرُ الدُّنيا أدْوَأُ الأدواءِ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
ياد آخرت داروست و درمان، ياد دنيا بدترين درد و بيمارى است.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
 +
 
 +
عنه عليه السلام:
 +
مَن أكثَرَ مِن ذِكرِ الآخِرةِ قَلَّتْ مَعصيتُهُ.
 +
امام على عليه السلام:
 +
هر كس كه زياد به ياد آخرت باشد، گناه و نافرمانى او كم شود!
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
 +
 
 +
 +
===كار براى آخرت‌===
 +
 
 +
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله:
 +
اعمَلْ لِدُنياكَ كأنّكَ تَعيشُ أبداً، و اعمَلْ لآخرتِكَ كأنّكَ تَموتُ غَداً.
 +
رسول خدا صلى الله عليه و آله:
 +
براى دنياى خود چنان كار كن كه گويى جاودانه مى ‌زيى و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى فردا خواهى مرد.
 +
 
 +
منبع: تنبیه الخواطر (ورام بن ابی فراس)، ج 1، ص 461/مستدرک الوسایل (حاج میرزا حسین نوری)، ج 1، ص 18
 +
 
 +
 +
 
 +
عنه صلى الله عليه و آله:
 +
مَن أصبَحَ و أمسى‌ و الآخِرةُ أكبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللَّهُ الغِنى‌ في قلبِهِ، و جَمَع لَه أمرَهُ، و لَم يَخرُج مِن الدُّنيا حتّى‌ يَستكمِلَ رزقَهُ. و مَن أصبحَ و أمسَى‌ و الدُّنيا أكبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللَّهُ الفَقْرَ بينَ عينَيهِ، و شتَّتَ علَيهِ أمْرَه، و لَم يَنَلْ مِن الدُّنيا إلّا ما قُسِمَ لَهُ.
 +
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
 +
هر آن كس كه در طول شبانه روز بزرگترين همّش آخرت باشد، خداوند بى‌ نيازى را در دل او جاى و كارش را سامان دهد و از دنيا نرود مگر وقتى كه روزى ‌اش را كامل دريافت كرده باشد. و هر آن كس كه در طول شبانه روز بزرگترين همّش‌ دنيا باشد، خداوند (مُهر) فقر و نادارى بر جبينش زند و كارش را پريشان سازد و از دنيا به چيزى بيش از قسمت خود نرسد.
 +
 
 +
منبع: بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 77، ص 151 / تحف العقول (ابن شعبه)، ج 103، ص 29
 +
 
 +
 +
 
 +
الإمامُ عليٌّ عليه السلام:
 +
لايَنْفَع العَمل لِلآخرة مَعَ الرغبَة في الدُّنيا.
 +
امام على عليه السلام:
 +
با رغبت به دنیا، كار براى آخرت بى ‌فايده ‌است.
 +
 
 +
منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)
  
  
سطر ۱۷: سطر ۱۴۹:
  
  
−
==منبع==
+
==منابع==
 +
 
 +
على خراسانى، آخرت سراى پايدار
 +
 
 +
محمد محمدی ری شهری، گزیده میزان الحکمة
  
−
‌احمد خاتمی، فرهنگ علم کلام، انتشارات صبا، ص۴۳.
+
[[رده:معاد]]

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۲۸

Outward editing1.png

واژه آخرت

آخرت به معناى جهان واپسين و عالم بعد از دنياست. واژه آخرت برگرفته از ريشه ا خ - ر و مؤنث آخر به معناى پايان و در برابر اول است.

قرآن كريم زندگى انسان را به دو بخش پايان‌پذير و جاودان تقسيم و از اولى، به الدنيا و الاولى و از دومى، به الاخرة و اليوم الاخر تعبير كرده است.

واژه آخرت به معناى عالم بعد از دنيا، 113 بار در قرآن ذكر شده است [۱]:

نه بار صفت يا مضاف اليه دار، مانند: و ان الدار الاخرة لهى الحيوان [۲] و ولدار الاخرة خير [۳]، يك مورد صفت النشأة: ينشى النشاة الاخرة [۴]؛ پنج بار در برابر الاولى، مانند: فلله الاخرة و الاولى [۵]؛ 48 مورد در برابر الدنيا، مانند: ربنا ءاتنا فى الدنيا حسنة و فى الاخرة حسنة [۶]؛ و 26 بار صفت يوم، مانند: ءامنا بالله و باليوم الاخر [۷].در مواردى نيز واژه آخرت به تنهايى به كار رفته است، مانند: اولئك الذين اشتروا الحيوة الدنيا بالاخرة [۸]. لفظ آخرت در اين گونه موارد، از آن جهت مؤنث آمده كه يكى از واژه‌هاى الدار، الكرة[۹]، النشأة[۱۰] يا الحياة[۱۱] موصوف مقدر آن است و چون موصوف مؤنث بوده، صفت به تبع آن مؤنث استعمال مى‌گردد.

آخرت در قرآن و روایات

آيات فراوانى از قرآن، در مورد عالم آخرت به بحث پرداخته است؛ به طورى كه گفته شده، حدود دو هزار آيه در قرآن به نحوى بر آن جهان دلالت دارد [۱۲].

مباحث گوناگون موضوع آخرت را در قرآن كريم، از واژه‌هاى فراوانى مانند برزخ، بعث، حشر، نشر، صراط، قيامت، ميزان، يوم‌الدين، يوم الفرقان، يوم الحسرة، يوم الحساب و ده‌ها واژه ديگر مى‌توان استفاده كرد، زيرا هر يك از اين واژگان به يكى از مراحل جهان آخرت، يا به خصوصيتى از آن جهان اشاره دارد؛ ولى با توجه به اين كه در واژه آخرت تقابل با جهان نخستين (دنيا) نهفته - چنان كه در قرآن نيز در موارد متعدد، دنيا و آخرت در كنار هم قرار گرفته است - مناسب‌تر است در موضوع آخرت، به مسائل كلى مربوط به آن جهان پرداخته شود. از آن جا كه اين گونه بحث‌ها در قرآن بيشتر با دو واژه آخرت و يوم الاخر بيان شده، كوشيده‌ايم از واژه‌هاى ديگر جز در عنوان تفاوت‌هاى دنيا و آخرت - كه به تبيين حقيقت آخرت مى‌پردازد - و منازل و مراحل آخرت - كه در آن چاره‌اى جز استفاده از آيات مشتمل بر واژه‌هاى ديگر نيست - كمتر استفاده شود و بيشتر به آياتى پرداخته شود كه در بردارنده يكى از دو واژه مزبور باشند، بنابراين به مبحث قيامت و حوادث دهشتناك آن - كه با فروپاشى اين جهان مقارن است - هم چنين موضوع معاد و استدلال‌هاى عقلى و نقلى در اثبات آخرت و نيز پاسخ به شبهات درباره آن جهان، به تفصيل پرداخته نمى‌شود.

برخى، از تعبير قرآن درباره جهان ديگر، به اليوم الاخر و آخرت، استفاده كرده‌اند كه حيات انسان بلكه دوره جهان، در مجموع دو دوره تقسيم مى‌شود و هر دوره را به عنوان يك روز بايد شناخت: يكى، روز و دوره‌اى كه اول است و پايان مى‌پذيرد (دنيا) و ديگر، روز و دوره‌اى كه آخر است و پايان نمى‌پذيرد (آخرت)؛ هم چنان كه در برخى آيات از زندگى دنيوى به اولى و از حيات اخروى به آخرت تعبير شده است‌[۱۳]

دنیا کشتزار آخرت

«مَنَ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ و َمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا و َمَالَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ». (سوره شوری، آیه 20) «هر كس كِشت آخرت را بخواهد به كشته ‌اش مى ‌افزاييم و هر كس كشت دنیا را بخواهد از همان به او عطا مى ‌كنيم و در آخرت بهره و نصيبى ندارد».

محل نیل به سعادت

الإمامُ عليٌّ عليه السلام: الدُّنيا مُنْيةُ الأشْقِياءِ، الآخِرةُ فَوزُ السُّعَداءِ. امام علی عليه السلام: دنيا آرزوى بدبختان است و آخرت پيروزى نيكبختان.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد محمد تمیمی آمدی)

کوچکی دنیا در مقابل آخرت

الإمامُ عليٌّ عليه السلام: عَلَيْكَ بالآخِرَةِ تأتِكَ الدُّنيا صاغِرةً. امام على عليه السلام: به آخرت چنگ درزن، دنيا برايت كوچك آيد.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد محمد تمیمی آمدی)

نزدیکی آخرت

الإمامُ عليٌّ عليه السلام: إنّ الدُّنيا مُنقَطِعةٌ عنكَ، والآخِرةَ قريبةٌ منكَ. امام على عليه السلام: همانا دنيا از تو جدا شدنى و آخرت به تو نزديك است.

منبع: نهج البلاغه (سید رضی)، نامه 32


عظمت امور آخرت

«انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلَى‌ بَعْضٍ و َلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجاتٍ وَ أَكْبَرُ تَفْضِيلاً». (سوره اسراء، آیات 20 و 21) «بنگر كه چگونه برخى از ايشان را بر برخى ديگر برترى داده ‌ايم و در آخرت درجات و برتري ها، برتر و بالاتر است». الإمامُ عليٌّ عليه السلام: و كلُّ شي‌ءٍ مِن الدُّنيا سَماعُهُ أعظمُ مِن عِيانهِ، و كلُّ شي‌ءٍ مِن الآخرةِ عِيانُهُ أعظَمُ مِن سَماعِهِ، فَلْيَكْفِكُم مِن العِيانِ السَّماعُ، و مِن الغَيبِ الخَبَرُ. امام على عليه السلام: و هر چيز دنيا، شنيدن آن بزرگتر از ديدن آن است؛ و هر چيز آخرت ، ديدن آن بزرگتر از شنيدن آن است. پس، به جاى ديدن آخرت و مشاهده آن چه از ديدگان شما پنهان و در پس پرده غيب است، به همان شنيدن و خبر يافتن (توسط پیامبران) اكتفا كنيد.

منبع: نهج البلاغه (سید رضی)، خطبه 114


آخرت، سراى ماندگار

«يا قَوْمِ إِنَّمَا هذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ و َإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ القَرَارِ». (سوره غافر، آیه 39) «اى قوم من! اين زندگى دنيا كالايى بيش نيست. و اين آخرت است كه سراى بقاست». الإمامُ عليٌّ عليه السلام: مَن عَمَّر دارَ إقامتِهِ فهُوَ العاقلُ. امام على عليه السلام: كسى كه خانه‌ ماندگارى خود را آباد سازد، خردمند است.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


عنه عليه السلام: الدُّنيا أمَد، الآخرةُ أبَدٌ. امام على عليه السلام: دنيا تمام شدنى است، آخرت هميشگى است.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


برترى آخرت

«قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ و َالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى‌». (سوره نساء، آیه 77) «بگو: كالاى دنيا اندك است و آخرت براى كسى كه تقوا داشته باشد بهتر است». الإمامُ عليٌّ عليه السلام: لَيسَ عنِ الآخرةِ عِوَضٌ، و لَيستِ الدُّنيا للنَّفْسِ بِثَمَنٍ. امام على عليه السلام: آخرت هيچ جايگزينى ندارد و دنيا بهاى آدمى نيست.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


ياد آخرت

الإمامُ عليٌّ عليه السلام: ذِكرُ الآخرةِ دَواءٌ و شِفاءٌ، ذِكرُ الدُّنيا أدْوَأُ الأدواءِ. امام على عليه السلام: ياد آخرت داروست و درمان، ياد دنيا بدترين درد و بيمارى است.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


عنه عليه السلام: مَن أكثَرَ مِن ذِكرِ الآخِرةِ قَلَّتْ مَعصيتُهُ. امام على عليه السلام: هر كس كه زياد به ياد آخرت باشد، گناه و نافرمانى او كم شود!

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


كار براى آخرت‌

رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: اعمَلْ لِدُنياكَ كأنّكَ تَعيشُ أبداً، و اعمَلْ لآخرتِكَ كأنّكَ تَموتُ غَداً. رسول خدا صلى الله عليه و آله: براى دنياى خود چنان كار كن كه گويى جاودانه مى ‌زيى و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى فردا خواهى مرد.

منبع: تنبیه الخواطر (ورام بن ابی فراس)، ج 1، ص 461/مستدرک الوسایل (حاج میرزا حسین نوری)، ج 1، ص 18


عنه صلى الله عليه و آله: مَن أصبَحَ و أمسى‌ و الآخِرةُ أكبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللَّهُ الغِنى‌ في قلبِهِ، و جَمَع لَه أمرَهُ، و لَم يَخرُج مِن الدُّنيا حتّى‌ يَستكمِلَ رزقَهُ. و مَن أصبحَ و أمسَى‌ و الدُّنيا أكبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللَّهُ الفَقْرَ بينَ عينَيهِ، و شتَّتَ علَيهِ أمْرَه، و لَم يَنَلْ مِن الدُّنيا إلّا ما قُسِمَ لَهُ. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر آن كس كه در طول شبانه روز بزرگترين همّش آخرت باشد، خداوند بى‌ نيازى را در دل او جاى و كارش را سامان دهد و از دنيا نرود مگر وقتى كه روزى ‌اش را كامل دريافت كرده باشد. و هر آن كس كه در طول شبانه روز بزرگترين همّش‌ دنيا باشد، خداوند (مُهر) فقر و نادارى بر جبينش زند و كارش را پريشان سازد و از دنيا به چيزى بيش از قسمت خود نرسد.

منبع: بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 77، ص 151 / تحف العقول (ابن شعبه)، ج 103، ص 29


الإمامُ عليٌّ عليه السلام: لايَنْفَع العَمل لِلآخرة مَعَ الرغبَة في الدُّنيا. امام على عليه السلام: با رغبت به دنیا، كار براى آخرت بى ‌فايده ‌است.

منبع: غررالحکم (عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی)


پانویس

  1. ↑ ر.ك: المعجم المفهوس، أ خ ر.
  2. ↑ عنكبوت، آيه 64.
  3. ↑ يوسف، آيه 109.
  4. ↑ همان، آيه 20.
  5. ↑ نجم، آيه 25.
  6. ↑ بقره، آيه 201.
  7. ↑ همان، آيه 8.
  8. ↑ همان، آيه 86.
  9. ↑ مجمع البيان، ج 1، ص 123.
  10. ↑ تفسير صدر المتألهين، ج 1، ص 303.
  11. ↑ التفسير الكبير، ج 28، ص 303.
  12. ↑ معارف قرآن، ص 482.
  13. ↑ شهید مطهری، مجموعه آثار (زندگى جاويد يا حيات اخروى)، ج 2، ص 502.


منابع

على خراسانى، آخرت سراى پايدار

محمد محمدی ری شهری، گزیده میزان الحکمة

برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=آخرت&oldid=23296»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا