جهنم

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف»

«جَهَنَّم» یا «دوزخ» ، دار مكافات و كيفر پس از مرگ است.

جهنم در استعمال قرآن محل عذاب آخرت و وعده گاه كفار و منافقان و ستمگران است.

اين كلمه 77 بار در آيات مختلف تكرار شده است. مانند:

• «ولكن حق القول منّى لأملأنّ جهنم من الجنة و الناس اجمعين»(سوره سجده:13).

• «ان الله جامع المنافقين و الكافرين فى جهنم جميعا»(سوره نساء:140).

• «و من يقتل مؤمناً متعمداً فجزاؤه جهنم خالداً فيها»(سوره نساء:93).

• «و انّ جهنم لموعدهم اجمعين».(سوره حجر:43)

جهنم دارای هفت در است كه هر گروه از آنها را دربى خاص باشد. از اميرالمؤمنين (علیه السلام) روايت شده كه فرمود: دوزخ را هفت در باشد، و آن طبقاتى است، هر طبقه بر زير طبقه ديگر; و حضرت يك دست خويش بر دست ديگر خود نهاد و فرمود: اين چنين; و فرمود : خداوند طبقات بهشت را در كنار هم قرار داد ولى طبقات دوزخ را برخى بر روی برخى دیگر، كه زيرين همه «جهنم» و بالاى آن لظّى و فوق آن حُطَمه و فوق آن سَقَر و فوق آن جحيم و فوق آن سعير و فوق سعير هاويه است . (مجمع البيان)

در نامه اى كه آن حضرت به محمد بن ابى بكر برای مردم مصر نوشت چنين آمده: جهنم ژرفايش عميق، حرارتش شديد، نوشابه اش چرك و خون، عذابش نوين، پتك هايش آهنين، سكنه آن هرگز نميرند، عذابش كاسته نگردد، سرائى است كه رحمت در آن راه نيافته و ناله اهلش به گوش كسى نرسد ...

از امام صادق (علیه السلام) نقل است كه فرمود: اين آتش شما يك هفتادم آتش جهنم است و اگر چنين نمى بود امكان بهره بردارى از آن نبود و چون روز قيامت فرا رسد حرارت همين آتش نيز بر آن افزوده شود كه در آن هنگام جهنم چنان صيحه بكشد كه هر ملك مقرب و هر پيامبر مرسل از هول آن صيحه به زانو درآيد. (بحارالانوار:8/286)