سوره حجرات: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
+ | سوره حجرات [[مدنی]] است. از حسن و قتاده و عكرمه و ابن عباس نقل شده است كه اين سوره همهاش مدنى است جز آيه «يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى».(آیه 13) | ||
− | + | ==تعداد آيات== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | == تعداد آيات == | ||
− | |||
با اجماع تمام مفسرين تعداد آيات اين سوره هيجده آيه است. | با اجماع تمام مفسرين تعداد آيات اين سوره هيجده آيه است. | ||
− | == فضيلت سوره == | + | ==فضيلت سوره== |
− | ابى بن كعب از [[پیامبر خدا]] | + | ابى بن كعب از [[پیامبر خدا]] صلی الله علیه و آله روايت كرده است كه فرمودند: (هر كس سوره حجرات را بخواند خداوند به تعداد هر نفر كه او را اطاعت كرده يا نافرمانى مي كند ده حسنه به او خواهد داد.) |
حسين بن علاء از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده است كه فرمودند: (هر كس هر شب يا هر روز سوره حجرات را بخواند جزء زيارت كنندگان حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله محسوب خواهد شد). | حسين بن علاء از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده است كه فرمودند: (هر كس هر شب يا هر روز سوره حجرات را بخواند جزء زيارت كنندگان حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله محسوب خواهد شد). | ||
+ | |||
+ | ==منابع== | ||
+ | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص183. | ||
==پیوست== | ==پیوست== |
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۳
سوره حجرات مدنی است. از حسن و قتاده و عكرمه و ابن عباس نقل شده است كه اين سوره همهاش مدنى است جز آيه «يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى».(آیه 13)
محتویات
تعداد آيات
با اجماع تمام مفسرين تعداد آيات اين سوره هيجده آيه است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده است كه فرمودند: (هر كس سوره حجرات را بخواند خداوند به تعداد هر نفر كه او را اطاعت كرده يا نافرمانى مي كند ده حسنه به او خواهد داد.)
حسين بن علاء از امام صادق عليه السلام روايت نموده است كه فرمودند: (هر كس هر شب يا هر روز سوره حجرات را بخواند جزء زيارت كنندگان حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله محسوب خواهد شد).
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص183.