اعتصاب غذا: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (تعیین رده) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام]]}} | |
− | نخوردن غذا جهت اعتراض. | + | نخوردن غذا جهت اعتراض. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است. |
− | + | اعتصاب غذا جایز است و نمىتوان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شدید برسد یا شخص در معرض [[مرگ]] قرار گیرد. در این صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر دیگران واجب است غذا در اختیار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.<ref>صراط النجاة، 2/557-558؛ جواهرالكلام 36/432 و القواعد والفوائد 1/357.</ref> | |
− | + | ==پانویس== | |
− | + | <references/> | |
− | ==پانویس == | ||
− | <references /> | ||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، جلد 1، ص 565. | |
− | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، جلد 1، ص 565 | ||
[[رده:احکام اطعمه و اشربه]] | [[رده:احکام اطعمه و اشربه]] |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۵
نخوردن غذا جهت اعتراض. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.
اعتصاب غذا جایز است و نمىتوان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شدید برسد یا شخص در معرض مرگ قرار گیرد. در این صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر دیگران واجب است غذا در اختیار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.[۱]
پانویس
- ↑ صراط النجاة، 2/557-558؛ جواهرالكلام 36/432 و القواعد والفوائد 1/357.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، جلد 1، ص 565.