آیه 102 آل عمران

متن آيه

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ».

[3–102] (مشاهده آیه در سوره)

ترجمه آیه

اى كسانى كه ايمان آورده ايد از خدا آن گونه كه حق پروا كردن از اوست پروا كنيد و زينهار جز مسلمان نميريد.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است.

شأن نزول:

مقاتل حيان چنين روايت كند كه ميان دو طائفه اوس و خزرج در زمان جاهليت اغلب جنگ و نزاع می‌بود. وقتى كه مسلمان شدند به نعمت اسلام به صلح و صفا گرائيدند تا اين كه ميان دو نفر آنان تفاخر و مفاخره پيش آمد. آن دو نفر ثعلبة بن غنم از اوس و سعد بن زرارة از خزرج بود.

ثعلبة گفت: خزيمة بن ثابت كه ذوالشهادتين بود از ماست و حنظلة غسيل الملائكة از ما است و سعد بن معاذ كه به خاطر او عرش رحمن به لرزه درآمد نيز از ماست همچنين عاصم بن ثابت سردار لشكر اسلام از ما است.

اسعد بن زرارة در جواب گفت: چهار تن از بزرگان صحابه كه حافظين قرآن بوده و اسامى آن‌ها بدين شرح است: ابى‌ بن كعب، معاذ بن جبل، زيد بن ثابت و ابوزيد از ماست و نيز سعد بن عبادة كه خطيب و رئيس انصار است از ماست. آن‌گاه سخن به درازا كشيد و درشت گفتارى پديد آمد، نزديك بود كار به نزاع و خصومت كشانيده شود. خبر به رسول خدا دادند. پيامبر سوار بر استرى شد و نزد آنان آمد و اين آيات درباره آن‌ها نازل گرديد.

منابع

• قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
• محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
• فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها

• سوره آل عمران
• سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره