|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #REDIRECT [[آیه ۳۲ انفال]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 381
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 32 سوره انفال==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَ إِذْ قالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كانَ هذا».</I>'''<ref> بقیه آیه، «هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِائْتِنا بِعَذابٍ أَلِیمٍ؛ بیاد آور (اى پیامبر) هنگامى كه (كفار) گفتند: بار خدایا اگر این ([[قرآن]]) براستى از جانب تو است پس از آسمان بر سر ما سنگ بباران یا به شكنجه دردناك ما را مبتلا بساز».</ref>
| |
| − | | |
| − | احمد بن عبدالرحمن النارودى بعد از چهار واسطه از مفضل بن عمر الجعفى از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل نماید كه فرمود: نضر بن حرث نزد پیامبر آمد و سلام كرد و [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله جواب سلام او را داد. سپس گفت: یا رسول الله تو سید اولاد آدم باشى و برادر تو على سید عرب و دختر تو فاطمه سیده زنان جهان و دو پسران تو حسن و حسین دو جوان از جوانان اهل [[بهشت]] باشند و عموى تو حمزه [[سیدالشهداء]] و پسر عمّ تو جعفر بن ابى‌طالب ذوالجناحین كه با آن در بهشت پرواز می‌كند و سایر اعمام تو هر یك موقعیت و منزلتى داشته باشند.
| |
| − | | |
| − | بنابراین براى سایر قریش و عرب چه مقام و منزلتى خواهد ماند. رسول خدا صلی الله علیه و آله در جواب او در فكر فرو رفت سپس سربلند كرد و فرمود: به خداوند قسم این مقام هائى كه شمردى من به آن‌ها نداده ام بلكه خداوند به آن‌ها اعطاء نموده و بخشیده است.
| |
| − | | |
| − | بنابراین در موارد مزبور من گناهى ندارم، نضر بن حرث بعد از این جواب از پیامبر روى برگردانید و گفت: بار خدایا اگر این مقام هائى كه تو قراردادى راست باشد سنگى از آسمان بر سر ما فرود آور و یا ما را به عذاب دردناك گرفتار بساز سپس این آیة نازل گردید.<ref> كتاب كشكول از علامه حلى.</ref>
| |
| − | | |
| − | و همچنین [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به قریش فرمود: خداوند مرا مبعوث نموده كه همه پادشاهان جهان را در زیر لواى [[اسلام]] درآورم. بنابراین مرا اجابت كنید و در تحت لواى اسلام درائید تا تفوّق بر عرب و عجم یابید.
| |
| − | | |
| − | ابوجهل گفت: بار خدایا اگر این اظهاراتى كه محمد می‌كند راست باشد از آسمان بر سر ما سنگ بباران یا ما را به عذاب دردناك مبتلا ساز و این گفتار را از اثر حسد و رشكى كه نسبت به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله داشت، ابراز نمود سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref>
| |
| − | | |
| − | سعید بن جبیر گوید: كه این آیه درباره نضر بن الحرث نازل شده است،<ref> تفسیر جامع البیان.</ref> شیخ بزرگوار ما بدون ذكر شأن و نزول بنا به نقل از سعید بن جبیر و مجاهد گوید: كه طالب و خواستار متن آیه نضر بن الحرث بن كلدة بوده است.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
