فضل بن موسى کاظم علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Emamzade fazl.jpg|بندانگشتی|امامزاده فضل بن موسى بن جعفر علیه‌السلام]]
+
[[پرونده:امامزاده فضل بن موسی.jpg|بندانگشتی|امامزاده فضل بن موسی، جهرم]]
  
امامزاده فضل بن موسى بن جعفر علیه السلام (فرزند [[امام کاظم]] علیه السلام) بنا به قول مشهور در شهرستان جهرم مدفون است. بر طبق آمار موجود در اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان جهرم، این شهر زیبا و با معنویت  به مانند صدفى سبز، شصت و یک تن از فرزندان و نوادگان خاندان عصمت و طهارت را در سینه خود جاى داده است. امامزاده حسین علیه السلام و امامزاده فضل علیه السلام مشهورترین آن‌ها مى باشند.
+
'''«فضل بن موسی بن جعفر (علیه‌السلام)»'''، از فرزندان [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی کاظم]] (علیه‌السلام) است، که حرم و زیارتگاهی منسوب به ایشان در شهرستان جهرم استان فارس قرار دارد.  
  
==آمدن فضل بن موسى به جهرم==
 
  
کاروانى از [[اهل بیت]] همراه با [[حضرت فاطمه معصومه علیها السلام|فاطمه معصومه]] سلام الله علیها جهت [[زیارت]] و دیدار با [[امام رضا علیه السلام|امام على بن موسى الرضا]] علیه السلام از [[مدینه]] عازم [[ایران|ایران]] شدند که خبر شهادت امام رضا علیه السلام در نزدیکى شهر [[قم]] به ایشان رسید.  
+
== فضل بن موسی در جهرم ==
 +
کاروانی از [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام) همراه با [[حضرت فاطمه معصومه علیها السلام|حضرت فاطمه معصومه]] (علیهاالسلام) جهت دیدار با [[امام رضا علیه السلام|امام علی بن موسی الرضا]] (علیه السلام) از [[مدینه|مدینه]] عازم [[ایران]] شدند که خبر [[شهادت امام رضا علیه السلام|شهادت امام رضا]] (ع) در نزدیکی شهر [[قم]] به ایشان رسید. به دستور حضرت معصومه(س) کاروان راهی شهر قم شد و طولی نکشید که ایشان بر اثر بیماری درگذشت و یا بنا به برخی اقوال بر اثر مسمومیت به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید. از طرفی دستگاه حاکم، دستوری را به والیان شهرهای مختلف صادر کرد تا خاندان اهل بیت را در هر کجا مشاهده نمودند فورا به شهادت برسانند. و به این ترتیب امامزادگانی که همراه با حضرت معصومه(س) به ایران آمده بودند، به ناچار متفرق شدند و هر کدام به منطقه ای عزیمت کرده، به صورت ناشناس به زندگی ادامه دادند؛ امّا تعداد زیادی از آنها شناسایی شدند و به شهادت رسیدند.
  
به دستور حضرت معصومه سلام الله علیها کاروان راهى شهر قم شد و طولى نکشید که ایشان بر اثر بیمارى درگذشتند و یا بنا به برخى اقوال بر اثر مسمومیت  به [[شهادت]] رسید. از طرفى دستگاه حاکم دستورى را به والیان شهرهاى مختلف  صادر کرد تا اهل بیت علیهم السلام را در هر کجا مشاهده نمودند فورا به شهادت برسانند. و به این ترتیب امامزادگانى که همراه با حضرت معصومه سلام الله علیها به ایران آمده بودند، به  ناچار متفرق شدند و هر کدام به منطقه اى عزیمت کرده، به صورت ناشناس به زندگى  ادامه دادند اما تعداد زیادى از آن‌ها شناسایى شدند و به شهادت رسیدند.
+
عده ای از این بزرگواران نیز راهی استان فارس شدند که [[احمد بن موسی بن جعفر|احمد بن موسی]] (شاهچراغ) (علیه السلام) مشهورترین آنها است. نقل می کنند که فضل بن موسی (علیه السلام) به جهرم آمد و در بیرون از شهر در منطقه خارقان سکنی گزید. منطقه خارقان (شهرک فاطمیه) که در گذشته از شهر فاصله زیادی داشته است، به علت وجود قنات معروف خارقان، زمینهای کشاورزی بسیاری داشت؛ از این رو امامزاده فضل علیه السلام به صورت ناشناس به کشاورزی می پردازد.
 
 
عده اى از این بزرگواران نیز راهى استان فارس شدند که [[احمد بن موسی|احمد بن موسى]] (شاه‌چراغ) مشهورترین آن‌ها است. پدران ما از پدرانشان و آنان نیز از نسل قبل از خود نقل مى کنند که فضل بن موسى علیه السلام به جهرم آمد و در بیرون از شهر در منطقه خارقان سکنى گزید.
 
 
 
منطقه خارقان (شهرک فاطمیه) که در گذشته از شهر فاصله زیادى داشته است  به علت وجود قنات معروف خارقان زمین‌هاى کشاورزى بسیارى داشت، امامزاده فضل‌‌‌‌‌ علیه السلام به صورت ناشناس به کشاورزى مى پرداخت.
 
 
 
به مرور زمان مردم به این امامزاده بزرگوار علاقه مند شدند و آوازه علم و [[تقوا|تقواى]]  وى در سرتاسر شهر پیچید تا این که حاکم شهر نیز از آن باخبر شد و هنگامى که از هویت واقعى وى آگاه شد، گروهى را مامور به شهادت رساندن ایشان کرد. سرانجام  یکى از مامورین هنگامى که فضل بن موسى بن جعفر علیه السلام از شدت خستگى از کار روزانه  در کنار جوى آب به خواب رفته بود، با ضربات بیل ایشان را به شهادت رسانید. فرداى آن روز کشاورزان متوجه پیکر مقدس او که مظلومانه به خون غلطیده بود، شدند و در همان مکان (خارقان) به خاک سپردند.
 
 
 
امروز مرقد پاک ایشان زیارتگاه اهل دل و عاشقان دلسوخته اى است که از مکان‌هاى  دور و نزدیک براى اداى احترام به آن محل مقدس مشرف مى شوند و در شب‌هاى جمعه با دریایى از شوق و با اشک چشم، [[ضریح|ضریح]] مقدسش را شستشو مى دهند.
 
 
 
هنگامى که شب جمعه پرده سیاه خود را بر روى آسمان مى کشد هیئتى همنام مادر غریبش [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|زهرا]] سلام الله علیها (هیئت مجمع الزهرا سلام الله علیها) اذان عشق سر داده و همراه با زائرین، پیشانى ها را به مهر مى سایند تا با خلوص خودشان آسمان را به زمین متصل سازند و سرانجام پس از پاسى از شب با «[[دعای کمیل]]» [[امام على]] علیه السلام و اشک چشم، امامزاده را ترک مى نمایند اما هیچگاه ذکر و نام و یاد امامزاده از دل‌هایشان بیرون نمى رود.
 
  
 +
به مرور زمان مردم به این امامزاده بزرگوار علاقه مند شدند و آوازه علم و تقوای وی در سرتاسر شهر پیچید، تا اینکه حاکم شهر نیز از آن باخبر شد و هنگامی که از هویت واقعی وی آگاه شد، گروهی را مأمور به شهادت رساندن ایشان کرد. سرانجام یکی از مأمورین هنگامی که فضل بن موسی بن جعفر علیه السلام از شدّت خستگی کار روزانه در کنار جوی آب به خواب رفته بود، با ضربات بیل ایشان را به شهادت رسانید. فردای آن روز کشاورزان متوجّه پیکر مقدّس او که مظلومانه به خون غلطیده بود، شدند و در همان مکان (خارقان) به خاک سپردند.
 +
==بنای امامزاده==
 +
ساختمان این امامزاده -مشهور به «شاهزاده فضل»-، مربوط به قرن نهم هجری است. این زیارتگاه دارای گنبد آجری ساده و بلندی است و ساختمان آن شامل بقعه ای کوچک و ساده بوده که درون آن فاقد تزیینات و کاشی کاری است. سنگ قبر این امامزاده در سال ۸۰۶ هجری به دستور سلطان محمد سلجوقی در [[اصفهان]] ساخته شده و به جهرم انتقال یافته است.
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* "فضل بن موسی در شهر جهرم"، زین‌العابدین دستداده، فرهنگ کوثر، شماره ۱۵، خرداد ۱۳۷۷.
* ماهنامه کوثر، شماره ۱۵.
+
* [https://jahrom.ir/portfolio/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%81%D8%B6%D9%84-%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C/ "امامزاده فضل ابن موسی"، سایت شهرداری جهرم].
 
+
[[رده:امامزادگان]]
[[رده:خاندان اهل البیت علیهم السلام]]
+
[[رده:امامزاده های فارس]]
 +
[[رده:وابستگان امام کاظم علیه السلام]][[رده:خاندان اهل البیت علیهم السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۵

امامزاده فضل بن موسی، جهرم

«فضل بن موسی بن جعفر (علیه‌السلام)»، از فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السلام) است، که حرم و زیارتگاهی منسوب به ایشان در شهرستان جهرم استان فارس قرار دارد.


فضل بن موسی در جهرم

کاروانی از اهل بیت (علیهم السلام) همراه با حضرت فاطمه معصومه (علیهاالسلام) جهت دیدار با امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) از مدینه عازم ایران شدند که خبر شهادت امام رضا (ع) در نزدیکی شهر قم به ایشان رسید. به دستور حضرت معصومه(س) کاروان راهی شهر قم شد و طولی نکشید که ایشان بر اثر بیماری درگذشت و یا بنا به برخی اقوال بر اثر مسمومیت به شهادت رسید. از طرفی دستگاه حاکم، دستوری را به والیان شهرهای مختلف صادر کرد تا خاندان اهل بیت را در هر کجا مشاهده نمودند فورا به شهادت برسانند. و به این ترتیب امامزادگانی که همراه با حضرت معصومه(س) به ایران آمده بودند، به ناچار متفرق شدند و هر کدام به منطقه ای عزیمت کرده، به صورت ناشناس به زندگی ادامه دادند؛ امّا تعداد زیادی از آنها شناسایی شدند و به شهادت رسیدند.

عده ای از این بزرگواران نیز راهی استان فارس شدند که احمد بن موسی (شاهچراغ) (علیه السلام) مشهورترین آنها است. نقل می کنند که فضل بن موسی (علیه السلام) به جهرم آمد و در بیرون از شهر در منطقه خارقان سکنی گزید. منطقه خارقان (شهرک فاطمیه) که در گذشته از شهر فاصله زیادی داشته است، به علت وجود قنات معروف خارقان، زمینهای کشاورزی بسیاری داشت؛ از این رو امامزاده فضل علیه السلام به صورت ناشناس به کشاورزی می پردازد.

به مرور زمان مردم به این امامزاده بزرگوار علاقه مند شدند و آوازه علم و تقوای وی در سرتاسر شهر پیچید، تا اینکه حاکم شهر نیز از آن باخبر شد و هنگامی که از هویت واقعی وی آگاه شد، گروهی را مأمور به شهادت رساندن ایشان کرد. سرانجام یکی از مأمورین هنگامی که فضل بن موسی بن جعفر علیه السلام از شدّت خستگی کار روزانه در کنار جوی آب به خواب رفته بود، با ضربات بیل ایشان را به شهادت رسانید. فردای آن روز کشاورزان متوجّه پیکر مقدّس او که مظلومانه به خون غلطیده بود، شدند و در همان مکان (خارقان) به خاک سپردند.

بنای امامزاده

ساختمان این امامزاده -مشهور به «شاهزاده فضل»-، مربوط به قرن نهم هجری است. این زیارتگاه دارای گنبد آجری ساده و بلندی است و ساختمان آن شامل بقعه ای کوچک و ساده بوده که درون آن فاقد تزیینات و کاشی کاری است. سنگ قبر این امامزاده در سال ۸۰۶ هجری به دستور سلطان محمد سلجوقی در اصفهان ساخته شده و به جهرم انتقال یافته است.

منابع