تحلیه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
↑ مکاتیب، ص ۱۰۰۳.
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | تحلیه آراستن خویش به صفات نیک و محامد و فضایل نفس را گویند و منظور از آراستن و آرایش، تحصیل کمالات و فضائل روحانی و تکمیل قوای نفسانی به ملکات فاضله و محاسن اخلاقی است.<ref>مکاتیب، ص ۱۰۰۳.</ref> امام خمینی در معنی «تحلیه» می گوید: اتیان به مصلحات و مستصحّات نفسانیه. | + | '''تحلیه''' آراستن خویش به صفات نیک و محامد و فضایل نفس را گویند و منظور از آراستن و آرایش، تحصیل کمالات و فضائل روحانی و تکمیل قوای نفسانی به ملکات فاضله و محاسن اخلاقی است.<ref>مکاتیب، ص ۱۰۰۳.</ref> امام خمینی در معنی «تحلیه» می گوید: اتیان به مصلحات و مستصحّات نفسانیه. |
*«تحليه» از ماده «حُلّى» به معناى زيور است؛ و تحليه يعنى به زيور آراستن. | *«تحليه» از ماده «حُلّى» به معناى زيور است؛ و تحليه يعنى به زيور آراستن. | ||
*اين كلمه در علم [[اخلاق]] به معناى آراستگى به مكارم اخلاق است. | *اين كلمه در علم [[اخلاق]] به معناى آراستگى به مكارم اخلاق است. | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۷
تحلیه آراستن خویش به صفات نیک و محامد و فضایل نفس را گویند و منظور از آراستن و آرایش، تحصیل کمالات و فضائل روحانی و تکمیل قوای نفسانی به ملکات فاضله و محاسن اخلاقی است.[۱] امام خمینی در معنی «تحلیه» می گوید: اتیان به مصلحات و مستصحّات نفسانیه.
- «تحليه» از ماده «حُلّى» به معناى زيور است؛ و تحليه يعنى به زيور آراستن.
- اين كلمه در علم اخلاق به معناى آراستگى به مكارم اخلاق است.
- تحليه به معنای جذب و آراستن خود به صفات نیکوست؛ تحليه در مقام تولّى است؛ يعنى با فضايل اخلاقی انس و الفت پيدا كردن و در نهايت به آن‌ها متلبّس شدن.
- تحليه در برابر «تخلیه» است؛ گفتنى است كه تحليه مى تواند همچون تخليه، دفعى و يا تدريجى صورت گيرد.
منابع
- مختار امینیان، مبانی اخلاق اسلامی.
