شعبان دیوشلی گیلانی: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
'''آیت الله العظمی شعبان گیلانی غروی''' (۱۲۷۵ - ۱۳۴۸ ق)یکی از مراجع [[شیعه]]، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. حسن السیره، صافی السریره از اخص بارز این عالم جلیل القدر بود. ایشان در حوزههای علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند. | '''آیت الله العظمی شعبان گیلانی غروی''' (۱۲۷۵ - ۱۳۴۸ ق)یکی از مراجع [[شیعه]]، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. حسن السیره، صافی السریره از اخص بارز این عالم جلیل القدر بود. ایشان در حوزههای علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند. | ||
+ | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} | ||
{{شناسنامه عالم | {{شناسنامه عالم | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
|آثار = صلاة المسافر، كتاب القضاء، أحكام الخلل في الصلاة، المقامات العلمية و ... | |آثار = صلاة المسافر، كتاب القضاء، أحكام الخلل في الصلاة، المقامات العلمية و ... | ||
}} | }} | ||
+ | |||
+ | ==زنگینامه== | ||
+ | |||
+ | مهدی بن عبد الوهاب گيلانی در نیمه ی شعبان 1275 قمری در روستای «دَیوشَل» از توابع لنگرود استان گیلان، صاحب فرزندی شد که به یمن آن ماه مبارک اسم را شعبان نهاد. | ||
+ | |||
+ | جدش مرحوم شیخ عبدالوهاب اهل خراسان بود که به گیلان مهاجرت کرد و در این دیار ساکن شد. شیخ شعبان در کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد و تحت حمایت و سرپرستی مادرش که از زنان پاکدامن و آگاه به مسایل دینی بود، قرار گرفت. | ||
+ | |||
مرحوم آيت الله شيخ شعبان فرزند مهدی بن عبد الوهاب گيلانی معروف به آيت الله گيلانی یکی از علما و مراجع بزرگ شيعه در قرن اخير بود. معظم له در سال 1275 در شهر [[رشت]] متولد شد و مقدمات علوم فقهی را در رشت و قزوين به پايان برد و در سال 1302 عازم نجف اشرف گرديد. | مرحوم آيت الله شيخ شعبان فرزند مهدی بن عبد الوهاب گيلانی معروف به آيت الله گيلانی یکی از علما و مراجع بزرگ شيعه در قرن اخير بود. معظم له در سال 1275 در شهر [[رشت]] متولد شد و مقدمات علوم فقهی را در رشت و قزوين به پايان برد و در سال 1302 عازم نجف اشرف گرديد. |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۷
آیت الله العظمی شعبان گیلانی غروی (۱۲۷۵ - ۱۳۴۸ ق)یکی از مراجع شیعه، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. حسن السیره، صافی السریره از اخص بارز این عالم جلیل القدر بود. ایشان در حوزههای علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند.
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
زنگینامه
مهدی بن عبد الوهاب گيلانی در نیمه ی شعبان 1275 قمری در روستای «دَیوشَل» از توابع لنگرود استان گیلان، صاحب فرزندی شد که به یمن آن ماه مبارک اسم را شعبان نهاد.
جدش مرحوم شیخ عبدالوهاب اهل خراسان بود که به گیلان مهاجرت کرد و در این دیار ساکن شد. شیخ شعبان در کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد و تحت حمایت و سرپرستی مادرش که از زنان پاکدامن و آگاه به مسایل دینی بود، قرار گرفت.
مرحوم آيت الله شيخ شعبان فرزند مهدی بن عبد الوهاب گيلانی معروف به آيت الله گيلانی یکی از علما و مراجع بزرگ شيعه در قرن اخير بود. معظم له در سال 1275 در شهر رشت متولد شد و مقدمات علوم فقهی را در رشت و قزوين به پايان برد و در سال 1302 عازم نجف اشرف گرديد.
مرحوم شيخ شعبان سالها از کرسی درس مرحوم حاج ميرزا حبيب الله رشتی، علامه مازندرانی، علامه مامقانی، فاضل شرابيانی بهره مند بود و خود پس از تحصيلات و مباحثات فقهی سالها در جمله اساتيد و مدرسين بزرگ حوزه نجف بود و از کرسی درس او علمائی به درجه اجتهاد رسيدند. مرحوم گيلانی مجتهدی اصولی، و دانشمندی متبحر در اصول فقه بود، و بعد از علامه یزدی و آقا شريعت در جمله مراجع و اساتيد بزرگ محسوب بود و اغلب بلاد شيعه از او تقليد می نمودند.
از آثار اوست: احکام فقهی، احکام خلل، متاجر، تعادل و تراجيح، کتاب قضا، بحث الفاظ و صلوة مسافر و غيره. سرانجام اين استاد بزرگ صبح روز سه شنبه 24 شوال 1348 در نجف اشرف وفات نمود و در وادی السلام مدفون شد. بعد از او فرزندان ارجمندش حجج اسلام: شيخ عبد الحسين، شيخ ابو الحسن و شيخ مرتضی گيلانی وارث علوم پدر گرديدند.
منبع
سايت شعائر