خادع: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
خادع از اسما و صفات خداوند و به معناى جزادهنده به مكر و حيله است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج ص 403.</ref> و يك بار در [[سوره نساء]](4) آيه 142 آمده است.
+
'''«خادع»''' از اسما و صفات [[الله|خداوند]] متعال و به معناى جزا دهنده به [[مکر|مکر]] و حیله است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج ۱، ص ۴۰۳.</ref> این کلمه یک بار در [[قرآن|قرآن مجید]] {{متن قرآن|«إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ ...»}} ([[سوره نساء]]، ۱۴۲) آمده است.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۷: سطر ۷:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 261.
+
 
 +
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۲، صفحه ۲۶۱.
 +
 
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«خادع» از اسما و صفات خداوند متعال و به معناى جزا دهنده به مکر و حیله است.[۱] این کلمه یک بار در قرآن مجید «إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ ...» (سوره نساء، ۱۴۲) آمده است.

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج ۱، ص ۴۰۳.


منابع