ملا اسدالله بروجردی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

دارالسياده بروجرد از زمان سيد محمد طباطبائی جد بحر العلوم از مراکز اعلام تشيع بود. خاندان طباطبائی سيد مرتضی و فرزندش از اجداد، اعمام و بنی اعمام آنها (آيت الله العظمی بروجردی) و تا هم اکنون در آن دار السياده و دار السرور، از پرچمداران بزرگ عالم تشيع بودند.

یکی از پرچمداران و اعلام بزرگ شيعه در قرن سيزدهم هجری مرحوم حجة الاسلام حاج ملا اسد الله بروجردی است. معظم له در عصر خويش از اکابر علما و مجتهدان بزرگ شهرستان بروجرد بود. بروجردی از شاگردان مرحوم ميرزای قمی صاحب قوانين بود که به افتخار دامادی ميرزا نايل آمد و از اين وصلت خداوند قادر جهان فرزندانی نيکو و عالم نصيب او نمود. بروجردی از اساتيد شيخ انصاری است که عمری طولانی و با عزت یافت. صاحب روضات الجنات ضمن تجليل از مقام علمی او می نويسد: بروجردی خود را از اعلام معاصرش برتر و بالاتر می دانست و زندگی در کمال آبرومندی داشت که مورد احترام همگان بود. بروجردی جربزه و استعدادی منحصر به فرد داشت. کمتر اتفاق می افتاد که رأيش بر یک فتوی استقرار پيدا کند. او غالبا تغيير فتوی می داد که شايد به واسطه تفکر و هوشمندی فوق العاده او بود. او سر سلسله بيت علم و دانش در بروجرد بود و در سال 1270 در دار السرور بروجرد از جهان چشم فرو بست...

کتاب مآثر و آثار مشابه همين گفتار را در مورد صاحب ترجمه دارد و اضافه می کند: بروجردی در فقاهت مشرب مکاشفه داشت. در علوم فقهی کامل بود باب اجتهاد را در خويش مفتوح می ديد. در استدلال و احتجاج مهارت کافی داشت. جماعتی از فقها مانند شيخ انصاری شاگرد او بودند. بعضی او را صاحب خوارق عادات می دانند. عبادات و رياضت های شرعيه اش معروف است. مآثر اضافه می کند: از ناحيه مقدسه (ارواحنا فداه) توقيعی برای او شرف صدور یافته انشاء الله.

بروجردی تعليقه ای بر قواعد احکام دارد. معظم له بعد از عمری خدمت و تعليم و تعلم سرانجام در سال 1271 در شهرستان بروجرد وفات نمود.

منبع

سایت شعائر