سید خلف حویزی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

خلف بن عبد المطلب معروف به سيد خلف یکی از اعلام مشهور قرن یازدهم در خوزستان است. سيد دانشمندی محقق و نويسنده ای مدقق و شاعری ماهر بود. سالها در عراق و ايران از شاگردان مقدس بهره مند بود و با شيخ بها در بعض تأليفات و تحقيقات علمی برابری می کرد. اين شخصيت علمی در عين حال حاکم حويزه (نزديک بصره در خوزستان بود). هم به مردم والی و هم خلق را به سوی خدا هادی و قلمش در رضای خالق جاری. جد او و پدرش همگان اهل علم و فضل و کمال بودند. دودمانی سخی و بخشنده و ايثارگر، در عين حال که مستغلات زياد داشتند، ديگران را به خود مقدم می داشتند. وی حاتم طائی خوزستان در سخاوت بود و همانند جدش حسين بن علی در شجاعت. اکثر عمر شريفش به مطالعه و تحقيق و تدريس و مخصوصا تأليف گذشت. آثار او دلالت بر احاطه دانش او دارد. مظهر الغرائب کتابی است مفصل در ده هزار بيت (شرح دعای عرفه امام حسين عليه السلام)، حق المبين در کلام و منطق، بلاغ المبين در احاديث قدسی، حق اليقين در سير الی الله، نهج القويم در کلام مولی، فخر الشيعه در فضائل مولی، برهان الشيعه در اثبات امامت، سفينة النجاه در فضائل ائمه عليهم السلام، الکلام و خير الکلام در اثبات امامت.

بيننده عزيز اين سيد خلف را فرزندی است عالم و پارسا و خلف، خلفی از اولاد احمد بن موسی عليه السلام و اين احمد نورديده موسی از اولاد خلف زهرا عليها السلام و انتظار آنکه تمامی سادات جهان سيد خلف آل رسول باشيم و پيامبر آل را حافظ تمامی آبرو و آن انتظاری را که فردا خداوند متعال از تو سيد عالی نسب دارد از ديگر مسلمانان جهان ندارد. با دلی سوزان حاشيه رفتم الساعه به شرح اين فرزند انشاء الله می رسيم. صاحب ترجمه به نقل از ذريعه حاج آقا بزرگ تهرانی و اعيان الشيعه عاملی در سال 1074 در حويزه وفات نمود و جنازه اش محترمانه به خاک نجف کنار قبر جدش خير الاوصياء روحی له الفداء مدفون شد.

منبع

پایگاه شعائر