سید محمدمهدی خوانساری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ سيد محمد مهدی خوانساری را به سید محمدمهدی خوانساری منتقل کرد)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
سيد محمد مهدی فرزند عالم بزرگوار سيد حسن (فرزند سيد خوانساری) معروف به صاحب رساله ابوبصير یکی از اعلام مشهور قرن سيزدهم است. در سال 1182 در خوانسار متولد شد و از حضور والد و اعمام و بنی اعمام خويش مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پايان برد. بيشتر مراتب علمی او از محضر ميرزای قمی نصيب او شد و جناب ميرزا به او علاقه مفرطی داشت و همه ساله از او در خوانسار بازديد می فرمود. سيد محمد مهدی در علم رجال و تميز مشترکات رجال خبر مهارتی خاص داشت و در فقه و اصول و حديث و ادبيات عرب و علوم رياضی اطلاعات وسيعی داشت و از محضر او افاضلی چند به مراتب استادی نايل آمدند. اثر مهم او رساله ابو بصير است که در اين اثر مهم و معروف تحقيقات رجالی او به ثبوت رسيده است.
+
'''سید محمدمهدی خوانساری''' (۱۲۴۶-۱۱۸۲ ق) معروف به صاحب «رساله ابوبصیر»، یکی از علمای مشهور [[شیعه]] در قرن سیزدهم هجری و شاگرد [[میرزای قمی|میرزای قمی]] است. در کتابهای تراجم علما، [[روضات الجنات (کتاب)|روضات الجنات]]، [[اعیان الشیعه (کتاب)|اعیان الشیعه]] و ...، ذکری از اوصاف و فضائل علمی آیت الله خوانساری به میان آمده و او را در عداد افاضل و اعلام عصر خویش متذکر گردیده اند.  
  
خوانساری بر مبادی الاصول، تبصره علامه، الفيه سيوطی و شرح لمعه شرحها و حواشی مبسوطی نوشته که هر کدام شامل چند مجلد است. در کتابهای تراجم علما، صاحب روضات، اعيان الشيعه و کرام البرره ذکری از اوصاف و فضائل علمی او به ميان آورده. معظم له را در عداد افاضل اعلام عصر خويش متذکر گرديده اند. وفات او را در سال 1246 نوشته اند. پس از فوت او فرزندانش آيات عظام سيد ابوالقاسم جعفر پدر حاج سيد ابو تراب خوانساری و فرزند ديگرش سيد حسن جد آيت الله خوانساری مقيم تهران وارث علوم پدر گشتند.
+
== تحصیلات ==
 +
سید محمدمهدی فرزند عالم بزرگوار سید حسن (فرزند [[سید حسین خوانساری|سید خوانساری]])، متولد سال ۱۱۸۲ قمری در خوانسار بود. او از حضور والد و اعمام و بنی اعمام خویش مقدمات علوم و سطوح [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را به پایان برد. بیشتر مراتب علمی او از محضر [[میرزای قمی|میرزای قمی]] نصیب او شد و جناب میرزا به او علاقه مفرطی داشت و همه ساله از او در خوانسار بازدید می فرمود.
 +
 
 +
سید محمدمهدی خوانساری در [[علم رجال]] و تمیز مشترکات رجال خبر مهارتی خاص داشت و در فقه و اصول و [[حدیث|حدیث]] و [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] و علوم [[ریاضی|ریاضی]] اطلاعات وسیعی داشت و به مراتب استادی نایل آمد.
 +
 
 +
== تألیفات ==
 +
آیت الله خوانساری بر مبادی الاصول، تبصره [[علامه حلی]]، الفیه [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]] و [[شرح لمعه]]، شرحها و حواشی مبسوطی نوشته که هر کدام شامل چند مجلد است. اثر معروف او «رساله ابوبصیر» است که در این اثر مهم و معروف تحقیقات رجالی او به ثبوت رسیده است.  
 +
 
 +
== وفات ==
 +
وفات مرحوم سید محمدمهدی خوانساری را در سال ۱۲۴۶ قمری نوشته اند. پس از فوت او فرزندانش آیات عظام سید ابوالقاسم جعفر پدر حاج سید ابو تراب خوانساری و فرزند دیگرش سید حسن جد آیت الله خوانساری مقیم [[تهران]] وارث علوم پدر گشتند.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
سایت شعائر
+
 
 +
* سایت شعائر
 +
 
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۸

سید محمدمهدی خوانساری (۱۲۴۶-۱۱۸۲ ق) معروف به صاحب «رساله ابوبصیر»، یکی از علمای مشهور شیعه در قرن سیزدهم هجری و شاگرد میرزای قمی است. در کتابهای تراجم علما، روضات الجنات، اعیان الشیعه و ...، ذکری از اوصاف و فضائل علمی آیت الله خوانساری به میان آمده و او را در عداد افاضل و اعلام عصر خویش متذکر گردیده اند.

تحصیلات

سید محمدمهدی فرزند عالم بزرگوار سید حسن (فرزند سید خوانساری)، متولد سال ۱۱۸۲ قمری در خوانسار بود. او از حضور والد و اعمام و بنی اعمام خویش مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پایان برد. بیشتر مراتب علمی او از محضر میرزای قمی نصیب او شد و جناب میرزا به او علاقه مفرطی داشت و همه ساله از او در خوانسار بازدید می فرمود.

سید محمدمهدی خوانساری در علم رجال و تمیز مشترکات رجال خبر مهارتی خاص داشت و در فقه و اصول و حدیث و ادبیات عرب و علوم ریاضی اطلاعات وسیعی داشت و به مراتب استادی نایل آمد.

تألیفات

آیت الله خوانساری بر مبادی الاصول، تبصره علامه حلی، الفیه سیوطی و شرح لمعه، شرحها و حواشی مبسوطی نوشته که هر کدام شامل چند مجلد است. اثر معروف او «رساله ابوبصیر» است که در این اثر مهم و معروف تحقیقات رجالی او به ثبوت رسیده است.

وفات

وفات مرحوم سید محمدمهدی خوانساری را در سال ۱۲۴۶ قمری نوشته اند. پس از فوت او فرزندانش آیات عظام سید ابوالقاسم جعفر پدر حاج سید ابو تراب خوانساری و فرزند دیگرش سید حسن جد آیت الله خوانساری مقیم تهران وارث علوم پدر گشتند.

منابع

  • سایت شعائر