Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|1|﴿١﴾}}<p></P> |
− | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
− | + | و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
− | و | + | و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
− | + | و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
− | و | + | و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
− | + | [که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
− | + | و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|8|﴿٨﴾}}<p></P> |
− | و | + | و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|9|﴿٩﴾}}<p></P> |
− | + | آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۹۹}} |
− | و | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|10|﴿١٠﴾}}<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن| | + | و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)<p></P> |
− | + | {{قرآن/صفحه و متن|100|11|﴿١١﴾}}<p></P> | |
+ | بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)<p></P> |
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۹
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)