مأة منقبة (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | { | + | {{الگو:بخشی از یک کتاب}} |
| − | |||
| − | |||
مولف:ابن شاذان قمی | مولف:ابن شاذان قمی | ||
| سطر ۳۹: | سطر ۳۷: | ||
5 - کتابی در صحت خبر بالا رفتن امیرالمؤمنین بر دوش مبارک پیامبر اسلام برای شکستن بت های خانه کعبه. | 5 - کتابی در صحت خبر بالا رفتن امیرالمؤمنین بر دوش مبارک پیامبر اسلام برای شکستن بت های خانه کعبه. | ||
| − | منبع | + | |
| + | == منبع == | ||
| + | |||
| + | ابوالحسن ربانی صالح آبادی، ستارگان حرم جلد 8 | ||
'''پيوند ها''' | '''پيوند ها''' | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۷
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مولف:ابن شاذان قمی
در این باره که محدّث بزرگ شیعه، ابوالحسن محمد ابن شاذان قمی در چه سالی دیده به جهان گشود، اطلاع چندانی در دست نیست؛ امّا برخی از شواهد نشان می دهد که این دانشور قمی در اواسط سده چهارم هجری پا به عرصه وجود نهاد. از جمله این شواهد می توان به کتاب گران سنگ او «مناقب امیرالمؤمنین (ع) » اشاره کرد که در دو مورد، جعفر بن محمد بن قولویه قمی (صاحب کتاب کامل الزیارات) را به عنوان دائی خود نام می برد و از وی حدیث نقل می کند و ما می دانیم که مؤلف کامل الزیارات در سال 369 یا 368 چشم از جهان فرو بست.
همچنین ابن شاذان در سال 374 ه . ق در مسجد کوفه، از استادش «ابن سَخْتَوَیْه» روایت شنیده است و استاد دیگرش «محمد بن حسن بن ولید» است که در سال 343 از دنیا رفته
و یکی دیگر از استادان او «هارون بن موسی» معروف به «تلعبکری» است که در سال 385 ه . ق وفات یافت.
گرچه از این قرائن نمی توان تاریخ ولادت او را به طور قطعی مشخص کرد، ولی به صورت تقریبی می توان گفت که این محدث بزرگوار شیعه در نیمه اول سده چهارم ه. ق پا به عرصه گیتی نهاده است.
کتاب معروف او، کتابی است به نام «مأة منقبه» یا «مناقب امیرالمؤمنین و فرزندان گرامی او (ع) ». شاگرد او کراجکی در کنز الفوائد می نویسد:
«من این کتاب را از استادم، در سال 412 ه . ق در مسجد الحرام روایت می کنم و او برای من کتابش را قرائت کرد.»
این کتاب یکی از مدارک کتاب بزرگ بحار الانوار علامه مجلسی است. علامه در بحارالانوار می نویسد:
«روایت می کنم از کتاب مناقب، تألیف دانشمند بزرگ، ابن شاذان قمی.»
صاحب وسائل الشیعه، هنگامی که نام این اثر را می برد، می نویسد:
«این کتاب صد منقبت از مناقب و فضائل حضرت امیرمؤمنان (ع) را در بر دارد و هم اینک نزد من موجود است.»
علت تألیف کتاب مناقب
از مقدمه ای که مؤلف بزرگوار بر کتابش نوشته است، چنین به دست می آید که گویا بعضی از دوستداران حضرت امیر (ع) ازاو درخواست کردند کتابی در فضائل و مناقب حضرت علی بن ابیطالب (ع) بنویسد؛ لذا ابن شاذان در پاسخ او می نویسد:
«ای برادر! از من درخواست کردی کتابی در مقام و شأن و فضائل امیرمؤمنان (ع) به رشته تحریر در آورم، من به این نیاز شما پاسخ می دهم و این کتاب را که شامل صد فضیلت از دریای بی پایان فضائل علی (ع) است، با استناد به دانشمندان اهل سنّت روایت می کنم. به این کتاب چنگ بزن و آن را حفظ کن. خداوند ما را به راه صواب و سداد رهنمون شود.»
2 - ایضاح دفائن النواصب.
3 - بستان الکرام.
4 - ردّ الشّمس علی امیرالمؤمنین (ع)
5 - کتابی در صحت خبر بالا رفتن امیرالمؤمنین بر دوش مبارک پیامبر اسلام برای شکستن بت های خانه کعبه.
منبع
ابوالحسن ربانی صالح آبادی، ستارگان حرم جلد 8
پيوند ها
