خُبث: تفاوت بین نسخهها
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
== واژه خبث در قرآن == | == واژه خبث در قرآن == | ||
− | {{متن قرآن|«وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ | + | {{متن قرآن|«وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا»}}؛ سرزمين پاك رستنيش به اذن خداوندگارش برويد، و آن كه پليد و ناپاك است جز اندك نرويد . <ref> [[سوره اعراف]]:58 </ref> |
== واژه خبث در روایات == | == واژه خبث در روایات == |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۱۷
خبث در لغت به معنای ناپاكى و پليدى و در مقابل طیب است .[۱]
واژه خبث در قرآن
«وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا»؛ سرزمين پاك رستنيش به اذن خداوندگارش برويد، و آن كه پليد و ناپاك است جز اندك نرويد . [۲]
واژه خبث در روایات
اميرالمؤمنين (ع) : «انّما انتم اخوان على دين الله ، ما فرّق بينكم الاّ خبث السرائر و سوء الضمائر» : شما مسلمانان ـ از نظر دين خدا و طبق قانون اسلام ـ برادر يكديگر مى باشيد، چيزى جز ناپاكى درونها و بدى نيتها شما را از يكديگر جدا نساخته است . [۳]
امام سجّاد (ع) : «الذنوب التى تردّ الدعاء : سوء النيّه و خبث السريرة» : گناهانى كه موجب مى شوند دعا مردود گردد و به اجابت نرسد عبارتند از : بدى نيت و ناپاكى درون .[۴]
رسول الله (ص) : «سيأتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا فى الدنيا ...» : روزگارى بر امت من فرا رسد كه به هدف دستيابى به دنيا درونهاشان پليد و برونهاشان آراسته و زيبا باشد . [۵] «شوم الدار ضيقها و خبث جيرانها» : نحوست خانه تنگى آن و ناپاكى همسايگانش مى باشد .[۶]
پانویس
- ↑ فيومى، احمد بن محمد مقرى، المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي ، در يك جلد، ج2 ، ص 162، منشورات دار الرضي، قم - ايران، اول، ه ق
- ↑ سوره اعراف:58
- ↑ حضرت غلی _علیه السلام) نهج البلاغه: خطبه 113
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحارالانوار:73/376
- ↑ همان، بحارالانوار:18/146
- ↑ محمد تقی مجلسی، بحارالانوار:64/198
منبع
- فيومى، احمد بن محمد مقرى، المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي
- محمد باقر مجلسی، بحارانوار
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.