آیه لیلة المبیت: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 207 [[سوره بقره]]/2 را كه در لیلة المبیت نازل شده، | + | آیه 207 [[سوره بقره]]/2 را كه در لیلة المبیت نازل شده، «'''آیه شراء'''» یا «'''آیه لیلة المبیت'''»<ref> الصحیح من سیرة النبى، ج 7، ص 224.</ref> گفته‌اند. بر اساس روایات و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون قریش پس از وفات ابوطالب علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه پیامبر صلى الله علیه و آله حمله برند و حضرت را به قتل رسانند و پیامبر با نزول آیه 30 [[سوره انفال]]/8 از این توطئه آگاه شد. |
[[امام على]] علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله بیارامد تا جان پیامبر رهایى یابد؛ آنگاه این آیه در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد:<ref> تفسیر فرات كوفى، ص 45؛ كشف الاسرار، ج 1، ص 554.</ref> | [[امام على]] علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله بیارامد تا جان پیامبر رهایى یابد؛ آنگاه این آیه در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد:<ref> تفسیر فرات كوفى، ص 45؛ كشف الاسرار، ج 1، ص 554.</ref> | ||
{{قرآن در قاب| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ |سوره=2|آیه=207}} | {{قرآن در قاب| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ |سوره=2|آیه=207}} | ||
| − | + | «و از مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد و خدا به بندگان مهربان است». | |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۷
آیه 207 سوره بقره/2 را كه در لیلة المبیت نازل شده، «آیه شراء» یا «آیه لیلة المبیت»[۱] گفته‌اند. بر اساس روایات و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون قریش پس از وفات ابوطالب علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه پیامبر صلى الله علیه و آله حمله برند و حضرت را به قتل رسانند و پیامبر با نزول آیه 30 سوره انفال/8 از این توطئه آگاه شد.
امام على علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر رسول خدا صلى الله علیه و آله بیارامد تا جان پیامبر رهایى یابد؛ آنگاه این آیه در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد:[۲]
«و از مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد و خدا به بندگان مهربان است».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 397
