آيه سِلْم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه سِلْم===
 
 
 
آیه 208 [[سوره بقره]]/2 را «آیه سِلْم» نام نهاده‌اند:<ref> تتمة المراجعات، ص‌ 54‌.</ref>
 
آیه 208 [[سوره بقره]]/2 را «آیه سِلْم» نام نهاده‌اند:<ref> تتمة المراجعات، ص‌ 54‌.</ref>
  
'''''«یَأَیُّها الّذینَ ءَامَنوا ادخُلوا فِى السِّلمِ كافّةً...».'''''
+
{{قرآن در قاب | يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ|سوره=2|آیه=208}}
  
 
این آیه در شأن گروهى از یهود نازل شده است كه به [[اسلام]] گرویدند. آنان از پیامبر خواستند تا حكم [[حرام]] بودن كار در روز شنبه و نیز حرمت گوشت شتر، همچنان در حق آنان باقى باشد كه آیه نازل شد و فرمان داد: باید به همه [[احكام]] اسلامى بدون استثنا متلزم شوید.<ref> روض الجنان، ج‌ 3، ص‌ 163؛ مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 303.</ref>
 
این آیه در شأن گروهى از یهود نازل شده است كه به [[اسلام]] گرویدند. آنان از پیامبر خواستند تا حكم [[حرام]] بودن كار در روز شنبه و نیز حرمت گوشت شتر، همچنان در حق آنان باقى باشد كه آیه نازل شد و فرمان داد: باید به همه [[احكام]] اسلامى بدون استثنا متلزم شوید.<ref> روض الجنان، ج‌ 3، ص‌ 163؛ مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 303.</ref>
سطر ۱۳: سطر ۱۱:
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 387
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 387
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]

نسخهٔ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۵۷

آیه 208 سوره بقره/2 را «آیه سِلْم» نام نهاده‌اند:[۱]

مشاهده آیه در سوره

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

مشاهده آیه در سوره


این آیه در شأن گروهى از یهود نازل شده است كه به اسلام گرویدند. آنان از پیامبر خواستند تا حكم حرام بودن كار در روز شنبه و نیز حرمت گوشت شتر، همچنان در حق آنان باقى باشد كه آیه نازل شد و فرمان داد: باید به همه احكام اسلامى بدون استثنا متلزم شوید.[۲]

پانویس

  1. تتمة المراجعات، ص‌ 54‌.
  2. روض الجنان، ج‌ 3، ص‌ 163؛ مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 303.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 387