آیه تبدیل: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
آیه 101 [[سوره نحل]]/ 16 به تبدیل و جایگزینى آیه اى به جاى آیه دیگر اشاره دارد؛ از همین رو، برخى آن را «آیه تبدیل» و بعضى «آیه تبدّل» گفته اند.<ref> الناسخ والمنسوخ فى القرآن، النحّاس، ص 16؛ الرأى الصواب فى منسوخ الكتاب، ص 26؛ كتاب النكاح، شیخ انصارى، ص 144.</ref> | آیه 101 [[سوره نحل]]/ 16 به تبدیل و جایگزینى آیه اى به جاى آیه دیگر اشاره دارد؛ از همین رو، برخى آن را «آیه تبدیل» و بعضى «آیه تبدّل» گفته اند.<ref> الناسخ والمنسوخ فى القرآن، النحّاس، ص 16؛ الرأى الصواب فى منسوخ الكتاب، ص 26؛ كتاب النكاح، شیخ انصارى، ص 144.</ref> | ||
| − | + | {{قرآن در قاب|و إِذا بَدّلنا ءَايةً مَكانَ ءَايةٍ واللّهُ أَعلَمُ بِما ينزّلُ قَالوا إِنّما أنتَ مُفترٍ بَل أَكثرُهُم لَايعلَمون|سوره=16|آیه=101}} | |
| − | |||
در شأن نزول این آیه آورده اند كه هرگاه آیه اى نسخ مى شد، كافران مى گفتند: محمد، اصحاب خویش را به تمسخر گرفته، امروز به چیزى فرمان مى دهد و فردا از آن نهى مى كند و چیز آسان ترى را مى خواهد.<ref> الكشّاف، ج 2، ص 634؛ روض الجنان، ج 12، ص 97.</ref> | در شأن نزول این آیه آورده اند كه هرگاه آیه اى نسخ مى شد، كافران مى گفتند: محمد، اصحاب خویش را به تمسخر گرفته، امروز به چیزى فرمان مى دهد و فردا از آن نهى مى كند و چیز آسان ترى را مى خواهد.<ref> الكشّاف، ج 2، ص 634؛ روض الجنان، ج 12، ص 97.</ref> | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۴: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره نحل]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۷
آیه تبدیل
آیه 101 سوره نحل/ 16 به تبدیل و جایگزینى آیه اى به جاى آیه دیگر اشاره دارد؛ از همین رو، برخى آن را «آیه تبدیل» و بعضى «آیه تبدّل» گفته اند.[۱]
در شأن نزول این آیه آورده اند كه هرگاه آیه اى نسخ مى شد، كافران مى گفتند: محمد، اصحاب خویش را به تمسخر گرفته، امروز به چیزى فرمان مى دهد و فردا از آن نهى مى كند و چیز آسان ترى را مى خواهد.[۲]
قرآن در این آیه مى گوید: آن ها نمى فهمیدند كه مقصود از نسخ، مصلحت است نه راحتى یا مشقّت و این نیز در اختیار خدا است كه آیه اى را با آیه اى دیگر نسخ كند و مردم را نرسد كه به وسیله قیاس، اجماع و امثال آن، آیه اى از قرآن را نسخ كنند.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376
