آیه بِرّ: تفاوت بین نسخه‌ها
(تعیین رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
آیه 177 [[سوره بقره]]/ 2 را «آیه بِرّ» (نیكى) گویند.<ref> آیة البرّ، ص الف و ج.</ref> | آیه 177 [[سوره بقره]]/ 2 را «آیه بِرّ» (نیكى) گویند.<ref> آیة البرّ، ص الف و ج.</ref> | ||
| − | + | {{قرآن در قاب| لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّآئِلِينَ وَ فِي الرِّقَابِ وَ أَقَامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَ حِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ|سوره=2|آیه=177}} | |
طبرسى مى گوید: هنگامى كه قبله مسلمانان از بیت المقدس به [[كعبه]] انتقال یافت، مناقشه هاى فراوانى میان مسلمانان، یهود و نصارا درگرفت. بیشتر یهود و نصارا روى كردن به جانب معین، هنگام نماز را یگانه راه اطاعت معرفى مى كردند. | طبرسى مى گوید: هنگامى كه قبله مسلمانان از بیت المقدس به [[كعبه]] انتقال یافت، مناقشه هاى فراوانى میان مسلمانان، یهود و نصارا درگرفت. بیشتر یهود و نصارا روى كردن به جانب معین، هنگام نماز را یگانه راه اطاعت معرفى مى كردند. | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۹: | ||
در ادامه همین آیه، اقامه نماز، پرداخت زكات، وفا به عهد و شكیبایى هنگام سختى نیز نیكى و نیكوكارى شناسانده شده است: | در ادامه همین آیه، اقامه نماز، پرداخت زكات، وفا به عهد و شكیبایى هنگام سختى نیز نیكى و نیكوكارى شناسانده شده است: | ||
| − | + | «{{متن قرآن|لَیسَ البِرَّ أَن تُولّوا وُجوهَكُم قِبَلَ المَشرقِ والمَغربِ ولكِنَّ البِرَّ مَن ءَامنَ بِاللّهِ والیَومِ الأَخِرِ والملل- كةِ والكِتب...}}». | |
| − | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۶: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 375 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 375 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۹
آیه 177 سوره بقره/ 2 را «آیه بِرّ» (نیكى) گویند.[۱]
طبرسى مى گوید: هنگامى كه قبله مسلمانان از بیت المقدس به كعبه انتقال یافت، مناقشه هاى فراوانى میان مسلمانان، یهود و نصارا درگرفت. بیشتر یهود و نصارا روى كردن به جانب معین، هنگام نماز را یگانه راه اطاعت معرفى مى كردند.
به گمان یهود، نیكویى این بود كه رو به مغرب نماز گزارند و نصارا بر این گمان بودند كه نیكویى، رو به مشرق نماز خواندن است كه خداوند این آیه را نازل كرد و به معرفى نیكى و نیكوكارى پرداخت.[۲]
بر اساس این آیه، رو به سوى مشرق و مغرب گرداندن، نیكوكارى نیست؛ بلكه ایمان به خدا، آخرت، ملائكه و كتاب هاى آسمانى نیكى است. پرداخت مال به خویشان، یتیمان، بینوایان و در راه ماندگان و گدایان و آزاد كردن بردگان نیز نیكویى است.
در ادامه همین آیه، اقامه نماز، پرداخت زكات، وفا به عهد و شكیبایى هنگام سختى نیز نیكى و نیكوكارى شناسانده شده است:
«لَیسَ البِرَّ أَن تُولّوا وُجوهَكُم قِبَلَ المَشرقِ والمَغربِ ولكِنَّ البِرَّ مَن ءَامنَ بِاللّهِ والیَومِ الأَخِرِ والملل- كةِ والكِتب...».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 375
