آیه افک: تفاوت بین نسخهها
(تعیین رده) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
− | |||
آیه 11 [[سوره نور]]/ 24 كه به داستان افك (بهتان) گروهى از صحابه به یكى از همسران [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پرداخته «آیه افك» نام دارد.<ref> [[بحارالانوار]]، ج 76، ص 110.</ref> بر اساس این آیه، گروهى از مسلمانان به این تهمت دامن زدند و در اشاعه آن كوشیدند: | آیه 11 [[سوره نور]]/ 24 كه به داستان افك (بهتان) گروهى از صحابه به یكى از همسران [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پرداخته «آیه افك» نام دارد.<ref> [[بحارالانوار]]، ج 76، ص 110.</ref> بر اساس این آیه، گروهى از مسلمانان به این تهمت دامن زدند و در اشاعه آن كوشیدند: | ||
− | + | «{{متن قرآن|إِنَّ الّذينَ جاءُوا بِالإِفكِ عُصبَةٌ مِنكُم لاتَحسَبوهُ شَرّاً لَكُم بَل هُو خَيرٌ لَكُم ... }}». | |
عایشه (در روایت مفصلى) این آیه را در شأن خود مى داند.<ref> الدّرالمنثور، ج 6، ص 140 و 141.</ref> او مى گوید: این ماجرا هنگامى اتفاق افتاد كه در بازگشت از غزوه بنى المصطلق، از لشكر عقب ماند و به وسیله یكى از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشكر ملحق شد؛ آن گاه گروهى وى را متهم كردند و این آیه او را از این اتهام تطهیر كرد.<ref> همان، ص 140.</ref> | عایشه (در روایت مفصلى) این آیه را در شأن خود مى داند.<ref> الدّرالمنثور، ج 6، ص 140 و 141.</ref> او مى گوید: این ماجرا هنگامى اتفاق افتاد كه در بازگشت از غزوه بنى المصطلق، از لشكر عقب ماند و به وسیله یكى از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشكر ملحق شد؛ آن گاه گروهى وى را متهم كردند و این آیه او را از این اتهام تطهیر كرد.<ref> همان، ص 140.</ref> | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۵: | ||
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370-371 | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370-371 | ||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره نور]] |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۰۸
آیه 11 سوره نور/ 24 كه به داستان افك (بهتان) گروهى از صحابه به یكى از همسران رسول خدا صلى الله علیه و آله پرداخته «آیه افك» نام دارد.[۱] بر اساس این آیه، گروهى از مسلمانان به این تهمت دامن زدند و در اشاعه آن كوشیدند:
«إِنَّ الّذينَ جاءُوا بِالإِفكِ عُصبَةٌ مِنكُم لاتَحسَبوهُ شَرّاً لَكُم بَل هُو خَيرٌ لَكُم ... ».
عایشه (در روایت مفصلى) این آیه را در شأن خود مى داند.[۲] او مى گوید: این ماجرا هنگامى اتفاق افتاد كه در بازگشت از غزوه بنى المصطلق، از لشكر عقب ماند و به وسیله یكى از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشكر ملحق شد؛ آن گاه گروهى وى را متهم كردند و این آیه او را از این اتهام تطهیر كرد.[۳]
علامه طباطبایى طهارت و پاكى دامن همسران همه پیامبران را امرى عقلى دانسته و پس از نقل روایت عایشه به نقد آن نشسته و از جهات گوناگون در درستى آن خدشه كرده است.[۴]
على بن ابراهیم قمى مى گوید: نزول آیه افك درباره عایشه، با روایات عامه موافق است؛ ولى روایات خاصه نزول این آیه را درباره ماریه قبطیه و رفع اتهام از او مى داند.[۵]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370-371