آیه 200 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 177
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَ صَابِرُواْ وَ رَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».|سوره=3|آیه=200}}
  
==شأن نزول آيه 200 سوره آل‌عمران==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ رابِطُوا وَاتَّقُوااللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ اى آن كسانى كه گرويده اند، شكيبا باشيد و يكديگر را به شكيبائى و مقاومت سفارش كنيد و مراقب (كار دشمن) باشيد و از خداوند بترسيد باشد كه رستگار شويد».</ref>
+
اى كسانى كه ايمان آورده ايد صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد اميد است كه رستگار شويد.
 +
 
 +
==نزول==
 +
 
 +
'''محل نزول:'''
 +
 
 +
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 177.</ref>
  
 
محمد بن ابراهيم النعماني بعد از هفت واسطه از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام و ايشان از پدر بزرگوارش امام على بن الحسين عليه‌السلام روايت كند كه عبدالله بن عباس كسى نزد امام فرستاد تا درباره اين آيه از او سؤال كند.
 
محمد بن ابراهيم النعماني بعد از هفت واسطه از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام و ايشان از پدر بزرگوارش امام على بن الحسين عليه‌السلام روايت كند كه عبدالله بن عباس كسى نزد امام فرستاد تا درباره اين آيه از او سؤال كند.
سطر ۲۰: سطر ۲۷:
 
حسين بن مساعد از طريق مخالفين نقل و روايت كند كه اين آيه درباره [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و [[امام على]] مرتضى علیه‌السلام و حمزه سيدالشهداء رضى الله عنه نازل گرديده است.<ref> تفسير برهان، [[بحارالانوار]]؛ جلد هفتم، صفحه 136.</ref>
 
حسين بن مساعد از طريق مخالفين نقل و روايت كند كه اين آيه درباره [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و [[امام على]] مرتضى علیه‌السلام و حمزه سيدالشهداء رضى الله عنه نازل گرديده است.<ref> تفسير برهان، [[بحارالانوار]]؛ جلد هفتم، صفحه 136.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانويس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۴۵

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَ صَابِرُواْ وَ رَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

اى كسانى كه ايمان آورده ايد صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد اميد است كه رستگار شويد.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

محمد بن ابراهيم النعماني بعد از هفت واسطه از امام محمدباقر عليه‌السلام و ايشان از پدر بزرگوارش امام على بن الحسين عليه‌السلام روايت كند كه عبدالله بن عباس كسى نزد امام فرستاد تا درباره اين آيه از او سؤال كند.

امام زين العابدين عليه‌السلام در خشم شد و به شخص سائل فرمود: خيلى ميل داشتم با آن كسى كه تو را به اين منظور فرستاده مواجه مي‌شدم تا به خودش مى گفتم. سپس فرمود: اين آيه درباره ما اهل البيت علیهم‌السلام و پدرم نازل شده است و از اين به بعد دشمنى كه بايد از او خويشتن را محفوظ بداريم جز از نسل او نمي‌تواند باشد. (منظور امام خلفاء بنى‌عباس بوده اند كه از نسل عبدالله بن عباس بوده و نسبت به آل محمد و ائمه اطهار عليهم‌السلام دشمنى فراوان ابراز داشتند).[۳]

ابوذر از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كند و گويد: پيامبر به من فرمود: اى ابوذر آيا ميدانى اين آيه چرا نازل گرديده است؟ ابوذر گفت: نه يا رسول اللّه.

فرمود: درباره انتظار نماز بعد از به جاى آوردن هر نمازى نازل شده است.[۴]

و نيز ابوالطفيل از امام باقر عليه‌السلام روايت كند كه فرمود: اين آيه درباره ما اهل البيت علیهم‌السلام نازل شده است و دشمنى كه بايد از او خويشتن را محفوظ بداريم. از خود ما خواهد بود (منظور امام خلفاى عباسى بوده كه از نسل عباس عموى پيامبر بوده اند).[۵]

حسين بن مساعد از طريق مخالفين نقل و روايت كند كه اين آيه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله و امام على مرتضى علیه‌السلام و حمزه سيدالشهداء رضى الله عنه نازل گرديده است.[۶]

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 177.
  3. البرهان في تفسير القرآن.
  4. البرهان في تفسير القرآن، منتهى الارب، كتاب مجالس از شیخ طوسی.
  5. تفسير عياشى.
  6. تفسير برهان، بحارالانوار؛ جلد هفتم، صفحه 136.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه