مسجد امام على بن ابى طالب: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
|گوگل مپ=https://www.google.com/maps/place/Masjid+Ali+ibn+Abi+Talib/@24.4713772,39.6052782,16z/data=!4m8!1m2!2m1!1z2YXYs9is2K8gINi52YTZiSDYqNmGINin2KjZiSDYt9in2YTYqCDZhdiv24zZhtmH!3m4!1s0x15bdbf04767f593f:0xf87734c8de660e90!8m2!3d24.4670545!4d39.6063161?hl=fa | |گوگل مپ=https://www.google.com/maps/place/Masjid+Ali+ibn+Abi+Talib/@24.4713772,39.6052782,16z/data=!4m8!1m2!2m1!1z2YXYs9is2K8gINi52YTZiSDYqNmGINin2KjZiSDYt9in2YTYqCDZhdiv24zZhtmH!3m4!1s0x15bdbf04767f593f:0xf87734c8de660e90!8m2!3d24.4670545!4d39.6063161?hl=fa | ||
}} | }} | ||
| − | |||
==موقعیت جغرافیایی مسجد== | ==موقعیت جغرافیایی مسجد== | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۳۳
یکی از مساجد مدینه، مسجد امام علی بن ابی طالب علیه السلام است.
| |
|
کشور |
عربستان |
|
شهر |
مدینه |
| |
| |
| مشاهده در نقشه | |
موقعیت جغرافیایی مسجد
در محل مناخه؛ یعنی مصلای بزرگ عید و در فاصله سیصد متری مسجدالنبی و ۱۲۲ متری مسجد غمامه، مسجدی است با نام مسجد علی بن ابی طالب علیه السلام.
وجه تسمیه مسجد
در برخی از منابع آمده، اینجا محل اقامه نماز عید توسط امام علی علیه السلام است؛ آن هم زمانی که عثمان در محاصره مخالفانش بود و آن حضرت نماز را اقامه کرد.
سمهودی می نویسد: بعید می‌نماید که علی بن ابی طالب علیه السلام با توجه به اقامه نماز توسط پیامبر در محلی مشخص، خود محلی دیگر را برای این کار تعیین کرده باشد.[۱]
تردیدی نیست که در زمان محاصره عثمان، امام علی علیه السلام نماز عید را اقامه کرد.[۲] اما به احتمال، امام در همان نقطه‌ای که پیامبر نماز خوانده، نماز را اقامه کرده است؛ چرا که امام در این جهات به شدت از رسول خدا صلی الله علیه و آله پیروی می‌کرد.
به هر روی، از آن‌جا که محراب مشخصی برای پیامبر صلی الله علیه و آله در این محدوده وجود ندارد، به احتمال حضرت در چند نقطه مناخه نماز را اقامه کرده است.[۳]
بنای مسجد
بنای نخست این مسجد را طبق معمول از زمان امارت عمر بن عبدالعزیز می‌دانند. طبیعی است در قرون بعد از آن، این بنا مکرر تعمیر شده است؛ از جمله زین الدین ضیغم در سال ۸۸۱ آن را بازسازی کرده است. در این اواخر، بنای کهن این مسجد تخریب و در سال ۱۴۱۱ از نو تجدید بنا گردید و مساحت فعلی آن ۸۸۲ مترمربع است.
پانویس
منابع
رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۹۰.
