عبدمناف: تفاوت بین نسخهها
(ویرایش فنی) |
|||
سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
'''<I>کلید واژگان: عبدالدار × عبدمناف × منصب داری کعبه</I>''' | '''<I>کلید واژگان: عبدالدار × عبدمناف × منصب داری کعبه</I>''' | ||
− | وى نياى سوم [[پیامبر اسلام]] بود كه نامش «مغيره» و لقبش «[[قمر البطحاء]]» بود. وى از | + | وى نياى سوم [[پیامبر اسلام]] بود كه نامش «مغيره» و لقبش «[[قمر البطحاء]]» بود. وى از برادر خود «[[عبدالدار]]» كوچكتر بود، ولى در قلب هاى مردم موقعيت خاصى داشت. |
− | |||
− | |||
− | |||
− | برادر خود «[[عبدالدار]]» كوچكتر بود، ولى در قلب هاى مردم موقعيت خاصى داشت. | ||
شعار او پرهيزگارى، دعوت مردم به [[تقوا]] و خوش رفتارى با مردم و [[صله ارحام]] بود و با اين موقعيت بزرگ، ابدا در صدد رقابت با برادر خود «عبدالدار» و قبضه كردن مناصب عالى كعبه نبود. | شعار او پرهيزگارى، دعوت مردم به [[تقوا]] و خوش رفتارى با مردم و [[صله ارحام]] بود و با اين موقعيت بزرگ، ابدا در صدد رقابت با برادر خود «عبدالدار» و قبضه كردن مناصب عالى كعبه نبود. |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۰
منبع: فروغ ابدیت
نویسنده یا گرد آورنده: جعفر سبحانی تبریزی
عبدمناف
کلید واژگان: عبدالدار × عبدمناف × منصب داری کعبه
وى نياى سوم پیامبر اسلام بود كه نامش «مغيره» و لقبش «قمر البطحاء» بود. وى از برادر خود «عبدالدار» كوچكتر بود، ولى در قلب هاى مردم موقعيت خاصى داشت.
شعار او پرهيزگارى، دعوت مردم به تقوا و خوش رفتارى با مردم و صله ارحام بود و با اين موقعيت بزرگ، ابدا در صدد رقابت با برادر خود «عبدالدار» و قبضه كردن مناصب عالى كعبه نبود.
حكومت و رياست طبق وصيت پدر (قصى)، با برادر او «عبدالدار» بود، ولى پس از فوت دو برادر، فرزندان آنان در تصدى مناصب با هم نزاع كردند و سرانجام پس از كشمكش هاى زياد، كار به مصالحه و تقسيم مقامات، پايان پذيرفت و تصميم گرفتند كه توليت كعبه و رياست «دارالندوه» با فرزندان «عبدالدار» و سقايت و مهمان دارى حجاج با پسران «عبدمناف» باشد و اين تقسيم تا ظهور اسلام به حال خود باقى بود.[۱]
پانویس
- ↑ مناصب كعبه، به طور مسلم روز ساختن كعبه وجود نداشت؛ بلكه تدريجا بر اثر مقتضيات و مناسباتى پيدا شد و مناصب كعبه تا ظهور اسلام چهار قسمت بود: 1. توليت و كليددارى كعبه. 2. سقايت، يعنى تهيه آب براى زائران خانه خدا در ايام حج. 3. رفادت، يعنى غذا دادن به حاجيان. 4. رياست مكيان و پرچمدارى و فرماندهى سپاه، و منصب اخير جنبه دينى نداشت.