آیه 2 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '==متن و ترجمه آیه== '''«ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَرَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
==متن و ترجمه آیه==
+
==متن آيه==
  
'''«ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَرَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ».'''{{محل آیه|محل=2:2}}
+
{{«ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَرَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ».|سوره=2|آیه=2}}
 +
 
 +
==ترجمه آیه==
  
 
اين است كتابى كه در حقانيت آن هيچ ترديدى نيست و مايه هدايت [[تقوا]] پيشگان است.
 
اين است كتابى كه در حقانيت آن هيچ ترديدى نيست و مايه هدايت [[تقوا]] پيشگان است.

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۳

متن آيه

الگو:«ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَرَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ».

ترجمه آیه

اين است كتابى كه در حقانيت آن هيچ ترديدى نيست و مايه هدايت تقوا پيشگان است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول آیات 2، 3 و 4:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: عده‌ اى گويند: اين آيات براى مؤمنين عرب نازل شده و مقصود آن ساير مؤمنين اهل كتاب كه بعد ایمان آورده اند نمى باشد و دليل آن‌ را آيه چهارم گفته ‌اند و گويند عرب قبل از اين كه قرآن بر رسول اكرم صلى الله عليه و آله نازل شود. داراى كتاب نبوده است و البته چنين موضوعى درست نيست زيرا مي‌توان گفت آيه سوم براى تمام مؤمنين نازل شده و آيه چهارم به قوم مخصوصى از مؤمنين مزبور اختصاص داشته باشد زيرا تخصيص آيه چهارم مستلزم تخصيص آيه سوم نخواهد بود.[۳]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 1.
  3. طبرى و فريابى از مفسرين عامه نيز از مجاهد نقل نمايند كه چهار آيه اول درباره مؤمنين نازل گرديده است.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها