آیه 100 بقره: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | ==متن | + | ==متن آيه== |
− | + | {{قرآن در قاب|«أَوَ كُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْداً نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَيُؤْمِنُونَ».|سوره=2|آیه=100}} | |
+ | |||
+ | ==ترجمه آیه== | ||
و مگر نه اين بود كه [[يهود]] هرگاه پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند بلكه حقيقت اين است كه بيشترشان [[ايمان]] نمىآورند. | و مگر نه اين بود كه [[يهود]] هرگاه پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند بلكه حقيقت اين است كه بيشترشان [[ايمان]] نمىآورند. |
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۲۴
متن آيه
ترجمه آیه
و مگر نه اين بود كه يهود هرگاه پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند بلكه حقيقت اين است كه بيشترشان ايمان نمىآورند.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
از ابن عباس چنين نقل نمايند: كه مالك بن الصنيف عهد خداوند را با يهوديان در تورات منكر شده و گفته بود به خدا قسم خدا با ما در تورات راجع به محمد عهدى نبسته و هيچ پيمانى از ما نگرفته است. سپس براى رد گفتار او اين آيه نازل گرديده است.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 23.
- ↑ تفسير كشف الاسرار و تفسير ابن ابى حاتم.
منابع
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.