آیه 76 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ==متن | + | ==متن آيه== |
| − | + | {{قرآن در قاب|«وَ إِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَ إِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ».|سوره=2|آیه=76}} | |
| + | |||
| + | ==ترجمه آیه== | ||
و همين يهوديان چون با كسانى كه [[ايمان]] آورده‌‌اند، برخورد كنند. مى‌‌گويند ما ايمان آورده‌‌ايم و وقتى با همديگر خلوت مى‌‌كنند. مى‌‌گويند: چرا از آن چه خداوند بر شما گشوده است براى آنان حكايت مى‌‌كنيد تا آنان به استناد آن پيش پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند آيا فكر نمى‌‌كنيد. | و همين يهوديان چون با كسانى كه [[ايمان]] آورده‌‌اند، برخورد كنند. مى‌‌گويند ما ايمان آورده‌‌ايم و وقتى با همديگر خلوت مى‌‌كنند. مى‌‌گويند: چرا از آن چه خداوند بر شما گشوده است براى آنان حكايت مى‌‌كنيد تا آنان به استناد آن پيش پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند آيا فكر نمى‌‌كنيد. | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۵۹
متن آيه
ترجمه آیه
و همين يهوديان چون با كسانى كه ايمان آورده‌‌اند، برخورد كنند. مى‌‌گويند ما ايمان آورده‌‌ايم و وقتى با همديگر خلوت مى‌‌كنند. مى‌‌گويند: چرا از آن چه خداوند بر شما گشوده است براى آنان حكايت مى‌‌كنيد تا آنان به استناد آن پيش پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند آيا فكر نمى‌‌كنيد.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسی» گوید: از امام محمدباقر عليه‌السلام روايت شده كه فرمودند: قومى از يهود كه از دشمنان محسوب نمى شدند هنگامى كه مسلمين را ملاقات مي‌كردند با آن‌ها از صفت محمد صلى اللّه عليه و آله كه در تورات بود سخن مى گفتند ولى بزرگان آن‌ها ايشان را از اين گونه سخنان با مسلمين بازداشته و به آن‌ها مى گفتند با مسلمين از اين گونه گفتار به ميان نياوريد و آنچه در تورات از صفت محمد صلى اللّه عليه و آله گفته شده ذكر نكنيد زيرا آنان آن را دستاويز قرار داده و با شما به جدال و گفتگو پردازند سپس اين آيه نازل گرديد، مجاهد گويد اين آيه درباره طايفه بنى‌قريظه نازل شد وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن‌ها را برادران ميمون و خوك خطاب نمود. آنان گفتند: چه كسى از اين گونه اخبار به محمد داده است.[۳]
سدى گويد: درباره يهوديانى نازل شد كه نخست ايمان آورده بودند سپس منافق گرديدند و با مؤمنين عرب به گفتگو مى پرداختند.[۴]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 12.
- ↑ صاحب روض الجنان از خاصه از مجاهد راجع به شرح قضيه چنين گويد: بعد از فتح جنگ احزاب رسول خدا صلى الله عليه و آله قصد طوايف بنى‌قريظه و بنى‌النضير فرمود: لشكر اسلام در پاى ديوار آنان خيمه زدند و پيامبر پرچم را به على مرتضى عليه‌السلام سپرد و فرمود: به يارى خدا پيروز خواهى گشت، آنان كه على را ديدند ترسيدند زيرا به يادشان بود كه على قاتل عمرو بن عبدود در جنگ بوده لذا با حال اضطراب فرياد مي‌زدند و پيامبر و مسلمين را دشنام مي‌دادند. على گفت: در اين ميان رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد و به آنان با صداى بلند فرمود: يا اخوة القردة والخنازير؛ اى برادران ميمون و خوك ما هر جا كه به يارى خدا رو نهاديم دشمن را منكوب نموديم، طبرى نيز از مجاهد جريان نزول را بدون ذكر نام على مرتضى عليه‌السلام آورده است.
- ↑ در تفسير على بن ابراهيم از خاصه نيز اين موضوع ذكر شده است.
منابع
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
پیوندها
