فاضل سراب: تفاوت بین نسخهها
(اضافه کردن رده) |
(اصلاح الگو) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | { | + | {{عدم احراز اعتبار منبع|ماخذ=سایت}} |
+ | '''ملامحمد تنکابنی''' | ||
− | + | فرزند عبدالفتاح؛ فقیه، متکلم، محدث و حکیم ایرانی در قرن 11 و اواخر قرن 12 هجری قمری در سال 1040 هـ ق در سراب یکی از روستاهای تنکابن در رامسر به دنیا آمد. (مشهور به سراب و فاضل سرابی) خانواده اش مؤمن و متدین بودند. او مقدمات علوم اسلامی را در مدارس تنکابن فرا گرفت بعد به اصفهان رفت و نزد علمای بزرگ آنجا کسب علم کرد تا آنجا که از علمائی چون محمدباقر مجلسی، محمدعلی استرآبادی، محقق سبزواری، شیخ علی مشهدی معروف به شیخ علی صغیر و دیگران اجازه روایت گرفت. | |
− | |||
− | فرزند | ||
ملامحمد خودش از بزرگانی بود که اجازه روایت می داد. علمائی چون محمد شفیع لاهیجی، (لاهیجانی) میرمحمدحسین حسینی خاتون آبادی نوه دختری محمدباقر مجلسی، و دو پسر ملامحمد که محمدصادق و محمدرضا تنکابنی بودند، از ایشان اجازه روایت داشتند. سلسله اجازه محدثان دو قرن بعد نیز به او منتهی می شود. او در مناظره هم استاد بود. ملامحمد، مؤلفی پرکار و پرتلاش بود و نزدیک به سی کتاب در زمینه های مختلف علوم دینی نوشته است. این کتب و رساله ها به زبان فارسی و به زبان عربی است. سرانجام این عالم بزرگ تشیع در سال 1124 هـ ق، در اصفهان درگذشت. مزار ایشان در محله خواجو مجاور تخت فولاد می باشد که همانجا عمارت و گنبدی بنا شده است و به تکیه فاضل سراب (تکیه جویباره ایها) معروف است. | ملامحمد خودش از بزرگانی بود که اجازه روایت می داد. علمائی چون محمد شفیع لاهیجی، (لاهیجانی) میرمحمدحسین حسینی خاتون آبادی نوه دختری محمدباقر مجلسی، و دو پسر ملامحمد که محمدصادق و محمدرضا تنکابنی بودند، از ایشان اجازه روایت داشتند. سلسله اجازه محدثان دو قرن بعد نیز به او منتهی می شود. او در مناظره هم استاد بود. ملامحمد، مؤلفی پرکار و پرتلاش بود و نزدیک به سی کتاب در زمینه های مختلف علوم دینی نوشته است. این کتب و رساله ها به زبان فارسی و به زبان عربی است. سرانجام این عالم بزرگ تشیع در سال 1124 هـ ق، در اصفهان درگذشت. مزار ایشان در محله خواجو مجاور تخت فولاد می باشد که همانجا عمارت و گنبدی بنا شده است و به تکیه فاضل سراب (تکیه جویباره ایها) معروف است. | ||
سطر ۳۹: | سطر ۳۸: | ||
9- سفینة النجاة، به عربی است در کلام و امامت | 9- سفینة النجاة، به عربی است در کلام و امامت | ||
− | 10- ضیاء القلوب، به فارسی در امامت و اثبات مذهب حق در میان فرق اسلامی | + | 10- ضیاء القلوب، به فارسی در امامت و اثبات مذهب حق در میان فرق اسلامی |
− | + | == منبع == | |
− | + | [http://alaam.tahoor.com/docs/6904c4011012.php سایت طهور] | |
[[رده:علمای قرن دوازدهم]] | [[رده:علمای قرن دوازدهم]] |
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۹
منبع | توضیح برای مشارکت کنندگان |
---|---|
احتمالا یک منبع الکترونیکی
اعتبار منبع محرز نشده است! |
منبع این نوشتار با توجه به مشخصات ذکر شده برای آن یک منبع صرفا الکترونیکی در یک سایت است که نهاد یا موسسه تولید کننده آن نامشخص است یا در فهرست مراکز معتبر تولید کننده محتوای دیجتال اسلامی قرار ندارد.
برای جلوگیری از حذف صفحه در صفحه بحث این مقاله اثبات کنید که یک مرکز معتبر تولید کننده این محتواست یا آن را با نوشته خودتان یا منبعی مطمئن تر جایگزین کنید. |
ملامحمد تنکابنی
فرزند عبدالفتاح؛ فقیه، متکلم، محدث و حکیم ایرانی در قرن 11 و اواخر قرن 12 هجری قمری در سال 1040 هـ ق در سراب یکی از روستاهای تنکابن در رامسر به دنیا آمد. (مشهور به سراب و فاضل سرابی) خانواده اش مؤمن و متدین بودند. او مقدمات علوم اسلامی را در مدارس تنکابن فرا گرفت بعد به اصفهان رفت و نزد علمای بزرگ آنجا کسب علم کرد تا آنجا که از علمائی چون محمدباقر مجلسی، محمدعلی استرآبادی، محقق سبزواری، شیخ علی مشهدی معروف به شیخ علی صغیر و دیگران اجازه روایت گرفت.
ملامحمد خودش از بزرگانی بود که اجازه روایت می داد. علمائی چون محمد شفیع لاهیجی، (لاهیجانی) میرمحمدحسین حسینی خاتون آبادی نوه دختری محمدباقر مجلسی، و دو پسر ملامحمد که محمدصادق و محمدرضا تنکابنی بودند، از ایشان اجازه روایت داشتند. سلسله اجازه محدثان دو قرن بعد نیز به او منتهی می شود. او در مناظره هم استاد بود. ملامحمد، مؤلفی پرکار و پرتلاش بود و نزدیک به سی کتاب در زمینه های مختلف علوم دینی نوشته است. این کتب و رساله ها به زبان فارسی و به زبان عربی است. سرانجام این عالم بزرگ تشیع در سال 1124 هـ ق، در اصفهان درگذشت. مزار ایشان در محله خواجو مجاور تخت فولاد می باشد که همانجا عمارت و گنبدی بنا شده است و به تکیه فاضل سراب (تکیه جویباره ایها) معروف است.
اساتید مولی محمد:
1- استاد محمدباقر محقق سبزواری (استاد فقه) محقق سبزواری مؤلف «ذخیرةالمعاد»
2- رجبعلی تبریزی (استاد فلسفه)
3- علامه محمدباقر مجلسی
4- محمدتقی مجلسی
5- آقاحسین خوانساری
برخی تألیفات و آثار:
1- اثبات الصانع القدیم ...، به عربی است و در اثبات وجود خدا و توحید و دلائلی بر اثبات وجود پیامبر
2- حجیة الاجماع والخبرالواحد به عربی
3- رساله فی اصول الدین والعقاید، که نسخه ای از آن به خط "میرطالب مازندرانی امیرکلایی" در کتابخانه آیةالله مرعشی نجفی، نگهداری می شود.
4- رویة الهلال قبل الزوال
5- چند رساله به فارسی و عربی در اثبات وجوب عینی نماز جمعه در غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه و رد قائلان به حرمت آن.
6- حاشیه بر "ذخیرة المعاد" محقق سبزواری
7- حاشیه بر "آیات الاحکام" مقدس اردبیلی
8- حاشیه بر "معالم الاصول" علامه حلی
9- سفینة النجاة، به عربی است در کلام و امامت
10- ضیاء القلوب، به فارسی در امامت و اثبات مذهب حق در میان فرق اسلامی