سید علی خان مدنی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
(اصلاح الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | { | + | {{عدم احراز اعتبار منبع|ماخذ=سایت}} |
| − | |||
| − | |||
علی بن احمد بن معصوم حسينی مدنی شيرازی مشهور به سيد صدر الدين شيرازی یکی از علمای بزرگ شيعه در اوايل قرن دوازدهم هجری است. معظم له استادی است بزرگوار از خاندانی عالی مقام به صاحب سلافه معروف و به شارح صحيفه مشهور است که سلافه العصر او در شرح علما و اعيان تا عصر اوست. تمام صاحب تراجم علما: چه صاحب امل، چه صاحب رياض، چه صاحب بحار، چه صاحب مقال، چه صاحب رجال، چه صاحب روضات، چه صاحب لؤلؤ، چه صاحب مستدرک، چه صاحب فوايد، چه صاحب مقابس، چه صاحب معارف، چه صاحب مجالس، چه صاحب مآثر... چه صاحب وديعه، چه صاحب ذريعه، چه صاحب بهيه، چه صاحب گنجينه، چه صاحب ريحانه، چه صاحب القاب، چه صاحب اعلام، چه صاحب اعيان، و نيز خود صاحب سلافه، همگان نيکش را به بزرگی و نياکان کريمش را به نيکوئی وصف نموده اند. محدث قمی در جلد سوم القاب چنين گويد: سيد نجيب و گوهر عجيب، عالم فاضل ماهر، اديب منشی نويسنده کامل خردمند، جامع کمالات و علوم، که در فضل و ادب مقامی معلوم دارد چون گويد گوهرهای درشت جويد، و چون نثر نويسد، اختران درخشنده فرو ريزد. فضائل از نياکان به ارث برده که همگان ساداتی افاضل بودند. مصنفات رسا دارد و مؤلفات زيبا چون: سلافة العصر، درجات الرفيعه، سلوة الغريب، انوار ربيع، کلم طيب، شرح بر صمديه شرح بر صحيفه که از آثارش مخصوصا شرح صحيفه سجاديه کثرت اطلاعش، و احاطه به دانش هايش فضلا را معلوم گردد. او در سال 1052 در مدينه معظمه زاده شد و در سال 1119 در شيراز جنب شاه چراغ به خاک سپرده شد. بيننده عزيز صاحب سلافه را پدری است احمد نام که نور ديده اش به سلافه عصرش چنين وصفش فرمود: امام بن امام، همام بن همام، و بکش تا از کهکشانها بگذری و به دريائی که پايان ندارد به شرف نياکان برسد و گواه اين خواسته همان بس که یکی از نياکان گرامش گفته در زنجيرۀ نژاد جز فضل و حلم نيست تا برسد به باب مدينه علم... | علی بن احمد بن معصوم حسينی مدنی شيرازی مشهور به سيد صدر الدين شيرازی یکی از علمای بزرگ شيعه در اوايل قرن دوازدهم هجری است. معظم له استادی است بزرگوار از خاندانی عالی مقام به صاحب سلافه معروف و به شارح صحيفه مشهور است که سلافه العصر او در شرح علما و اعيان تا عصر اوست. تمام صاحب تراجم علما: چه صاحب امل، چه صاحب رياض، چه صاحب بحار، چه صاحب مقال، چه صاحب رجال، چه صاحب روضات، چه صاحب لؤلؤ، چه صاحب مستدرک، چه صاحب فوايد، چه صاحب مقابس، چه صاحب معارف، چه صاحب مجالس، چه صاحب مآثر... چه صاحب وديعه، چه صاحب ذريعه، چه صاحب بهيه، چه صاحب گنجينه، چه صاحب ريحانه، چه صاحب القاب، چه صاحب اعلام، چه صاحب اعيان، و نيز خود صاحب سلافه، همگان نيکش را به بزرگی و نياکان کريمش را به نيکوئی وصف نموده اند. محدث قمی در جلد سوم القاب چنين گويد: سيد نجيب و گوهر عجيب، عالم فاضل ماهر، اديب منشی نويسنده کامل خردمند، جامع کمالات و علوم، که در فضل و ادب مقامی معلوم دارد چون گويد گوهرهای درشت جويد، و چون نثر نويسد، اختران درخشنده فرو ريزد. فضائل از نياکان به ارث برده که همگان ساداتی افاضل بودند. مصنفات رسا دارد و مؤلفات زيبا چون: سلافة العصر، درجات الرفيعه، سلوة الغريب، انوار ربيع، کلم طيب، شرح بر صمديه شرح بر صحيفه که از آثارش مخصوصا شرح صحيفه سجاديه کثرت اطلاعش، و احاطه به دانش هايش فضلا را معلوم گردد. او در سال 1052 در مدينه معظمه زاده شد و در سال 1119 در شيراز جنب شاه چراغ به خاک سپرده شد. بيننده عزيز صاحب سلافه را پدری است احمد نام که نور ديده اش به سلافه عصرش چنين وصفش فرمود: امام بن امام، همام بن همام، و بکش تا از کهکشانها بگذری و به دريائی که پايان ندارد به شرف نياکان برسد و گواه اين خواسته همان بس که یکی از نياکان گرامش گفته در زنجيرۀ نژاد جز فضل و حلم نيست تا برسد به باب مدينه علم... | ||
رحمت و برکات خدا بر تمام بندگان خالص و فاضل او باد خاصه رسول و اولاد رسول که اين اولاد رسول نه فقط آنها، بلکه آنها و همه احفاد آنها، آنها و همه شاگردان مکتب آنها، آنها و همه شيعيان آنها، آنها و همه دوستاران واقعی آنها، و اين فقير حقير به فدای مرجع ضمير آنها... | رحمت و برکات خدا بر تمام بندگان خالص و فاضل او باد خاصه رسول و اولاد رسول که اين اولاد رسول نه فقط آنها، بلکه آنها و همه احفاد آنها، آنها و همه شاگردان مکتب آنها، آنها و همه شيعيان آنها، آنها و همه دوستاران واقعی آنها، و اين فقير حقير به فدای مرجع ضمير آنها... | ||
| − | + | == منبع == | |
| − | + | پایگاه شعائر | |
[[رده:علمای قرن دوازدهم]] | [[رده:علمای قرن دوازدهم]] | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۳۹
| منبع | توضیح برای مشارکت کنندگان |
|---|---|
| احتمالا یک منبع الکترونیکی
اعتبار منبع محرز نشده است! |
منبع این نوشتار با توجه به مشخصات ذکر شده برای آن یک منبع صرفا الکترونیکی در یک سایت است که نهاد یا موسسه تولید کننده آن نامشخص است یا در فهرست مراکز معتبر تولید کننده محتوای دیجتال اسلامی قرار ندارد.
برای جلوگیری از حذف صفحه در صفحه بحث این مقاله اثبات کنید که یک مرکز معتبر تولید کننده این محتواست یا آن را با نوشته خودتان یا منبعی مطمئن تر جایگزین کنید. |
علی بن احمد بن معصوم حسينی مدنی شيرازی مشهور به سيد صدر الدين شيرازی یکی از علمای بزرگ شيعه در اوايل قرن دوازدهم هجری است. معظم له استادی است بزرگوار از خاندانی عالی مقام به صاحب سلافه معروف و به شارح صحيفه مشهور است که سلافه العصر او در شرح علما و اعيان تا عصر اوست. تمام صاحب تراجم علما: چه صاحب امل، چه صاحب رياض، چه صاحب بحار، چه صاحب مقال، چه صاحب رجال، چه صاحب روضات، چه صاحب لؤلؤ، چه صاحب مستدرک، چه صاحب فوايد، چه صاحب مقابس، چه صاحب معارف، چه صاحب مجالس، چه صاحب مآثر... چه صاحب وديعه، چه صاحب ذريعه، چه صاحب بهيه، چه صاحب گنجينه، چه صاحب ريحانه، چه صاحب القاب، چه صاحب اعلام، چه صاحب اعيان، و نيز خود صاحب سلافه، همگان نيکش را به بزرگی و نياکان کريمش را به نيکوئی وصف نموده اند. محدث قمی در جلد سوم القاب چنين گويد: سيد نجيب و گوهر عجيب، عالم فاضل ماهر، اديب منشی نويسنده کامل خردمند، جامع کمالات و علوم، که در فضل و ادب مقامی معلوم دارد چون گويد گوهرهای درشت جويد، و چون نثر نويسد، اختران درخشنده فرو ريزد. فضائل از نياکان به ارث برده که همگان ساداتی افاضل بودند. مصنفات رسا دارد و مؤلفات زيبا چون: سلافة العصر، درجات الرفيعه، سلوة الغريب، انوار ربيع، کلم طيب، شرح بر صمديه شرح بر صحيفه که از آثارش مخصوصا شرح صحيفه سجاديه کثرت اطلاعش، و احاطه به دانش هايش فضلا را معلوم گردد. او در سال 1052 در مدينه معظمه زاده شد و در سال 1119 در شيراز جنب شاه چراغ به خاک سپرده شد. بيننده عزيز صاحب سلافه را پدری است احمد نام که نور ديده اش به سلافه عصرش چنين وصفش فرمود: امام بن امام، همام بن همام، و بکش تا از کهکشانها بگذری و به دريائی که پايان ندارد به شرف نياکان برسد و گواه اين خواسته همان بس که یکی از نياکان گرامش گفته در زنجيرۀ نژاد جز فضل و حلم نيست تا برسد به باب مدينه علم...
رحمت و برکات خدا بر تمام بندگان خالص و فاضل او باد خاصه رسول و اولاد رسول که اين اولاد رسول نه فقط آنها، بلکه آنها و همه احفاد آنها، آنها و همه شاگردان مکتب آنها، آنها و همه شيعيان آنها، آنها و همه دوستاران واقعی آنها، و اين فقير حقير به فدای مرجع ضمير آنها...
منبع
پایگاه شعائر
