آیه بشارت: تفاوت بین نسخه‌ها
(تعیین رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | برخى بخش پایانى آیه 34 [[سوره حج]]/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 200.</ref> «{{متن قرآن|وَ بَشّرِ المُخبِتِين...}}». | |
| − | |||
| − | برخى بخش پایانى آیه 34 [[سوره حج]]/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 200.</ref> | ||
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند: | آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند: | ||
| − | + | «{{متن قرآن|وَ بَشّرِ المُخبِتِين * الّذينَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرينَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِيمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم ينفِقونَ ...}}». | |
بعضى دومین آیه [[سوره یونس]]/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> | بعضى دومین آیه [[سوره یونس]]/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> | ||
| − | + | «{{متن قرآن|و بَشّرِ الَّذينَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم...}}». | |
| − | |||
بر اساس روایاتى، [[امام على]] علیه‌السلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده<ref> شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.</ref> و آیه دوم نیز بر ولایت على علیه‌السلام تطبیق شده است.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> | بر اساس روایاتى، [[امام على]] علیه‌السلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده<ref> شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.</ref> و آیه دوم نیز بر ولایت على علیه‌السلام تطبیق شده است.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۶: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره حج]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۵
برخى بخش پایانى آیه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.[۱] «وَ بَشّرِ المُخبِتِين...».
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:
«وَ بَشّرِ المُخبِتِين * الّذينَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرينَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِيمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم ينفِقونَ ...».
بعضى دومین آیه سوره یونس/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.[۲]
«و بَشّرِ الَّذينَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم...». بر اساس روایاتى، امام على علیه‌السلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده[۳] و آیه دوم نیز بر ولایت على علیه‌السلام تطبیق شده است.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375
