آیه استواء: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده) |
|||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
آیه 5 [[سوره طه]]/ 20 را «آیه استواء» نامیده اند.<ref> سیر اعلام النبلاء، ج 18، ص 474؛ فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامى، ج 2، ص 277.</ref> | آیه 5 [[سوره طه]]/ 20 را «آیه استواء» نامیده اند.<ref> سیر اعلام النبلاء، ج 18، ص 474؛ فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامى، ج 2، ص 277.</ref> | ||
− | + | {{قرآن در قاب|الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى|سوره=20|آیه=5}}. مفسران در معناى استواى خداوند و عرش به تفصیل سخن گفته اند؛ ولى بسیارى از آنان این آیه را كنایه از تسلط پروردگار و احاطه كامل او به جهان آفرینش دانسته اند.<ref> روض الجنان، ج 13، ص 136؛ مجمع البیان، ج 7، ص 5.</ref> | |
این آیه را از آیات متشابه قرآن نیز برشمرده اند.<ref> فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامى، ص 278.</ref> | این آیه را از آیات متشابه قرآن نیز برشمرده اند.<ref> فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامى، ص 278.</ref> | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370 | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370 | ||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره طه]] |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۳۷
آیه استواء
آیه 5 سوره طه/ 20 را «آیه استواء» نامیده اند.[۱]
. مفسران در معناى استواى خداوند و عرش به تفصیل سخن گفته اند؛ ولى بسیارى از آنان این آیه را كنایه از تسلط پروردگار و احاطه كامل او به جهان آفرینش دانسته اند.[۲]
این آیه را از آیات متشابه قرآن نیز برشمرده اند.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370