عبدالله مامقانی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۹۵: | سطر ۹۵: | ||
6. حاشیه فرائد الأصول | 6. حاشیه فرائد الأصول | ||
| − | 7. التنقیح المقال فی علم الرجال | + | 7. [[التنقیح المقال فی علم الرجال]] |
8. الفوائد الرجالیة | 8. الفوائد الرجالیة | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۹
محتویات
زندگی نامه شیخ عبدالله مامقانی
عبدالله مامقانی در تاریخ 15ربیع الأول1290 هـ. ق درنجف اشرف دیده به جهان گشود. در پنج سالگی خواندن و نوشتن قرآن را آموخت و پس از اینکه آثار هوش فراوان در وی نمایان شد پدرش تعلیم وی را به عهده گرفت. سپس نزد سایر اساتید علوم اسلامی را آموخت.
در ربیع‌الأول سال 1308 هـ. ق به درس خارج اصول و در محرم سال 1309 هـ.ق به درس فقه پدر حاضر شد و تقریرات آنها را نگاشت و تا زمان فوت پدرش (سال 1323 هـ. ق) این کار ادامه داشت.
ایشان موفق شد اجازه اجتهاد را از پدرش، با اینکه وی در سختگیری اعطای اجازه به شاگردانش معروف بود، دریافت کند.
از سال 1309 هـ. ق به دستور شیخ حسن میرزا تألیف را آغاز کرد و تا پایان عمر بدین کار مشغول بود. دوران سطوح ایشان دو سال و نیم به طول انجامید؛ چون تمامی روزهای سال را به تحصیل اشتغال داشت و تنها روز عاشورا را تعطیل می‌کرد.
در سال1322 به مشهد مقدس سفر کرد و در سال1338 به حج مشرف شد که مایه عزت شیعه را فراهم کرد. وی در این سفر به اقامۀ نماز جماعت بر طبق مذهب شیعه در برابر علمای مذاهب عامه پرداخت و هر شب افراد زیادی به او اقتدا می‌کردند.
وی به سال 1346 هـ. ق به مشهد مقدس و قم سفر کرد و حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مکان به جا آوردن نمازش را در صحن به ایشان تفویض کرد و طلاب و مردم قم از هر سو گرد او حلقه می‌زدند و برای پرسیدن از وی ساعت‌ها در نوبت می‌ایستادند.
شاگردان ایشان
ایشان در طول سال های متمادی شاگردان زیادی را تربیت نمود که برخی از آنها عبارتند از:
1. آیت‌الله میلانی صاحب محاضرات فی الفقه الإمامیه و قادتنا کیف نعرفهم
2. آیت‌الله نجفی مرعشی صاحب کتاب القصاص و غایة القصوی
3. آیت‌الله سید عبدالأعلی موسوی سبزواری صاحب مهذب الأحکام و مواهب الرحمن فی تفسیر القرآن
4. آیت‌الله میرزا باقر زنجانی صاحب حاشیه بر رسائل و مکاسب و کفایه
5. حجت‌الاسلام عبدالحسین حلی صاحب ترجمة الشریف الرضی
6. حجت‌الاسلام محمدرضا فرج‌الله نویسندۀ الغدیر فی الإسلام
7. حجت‌الاسلام محمد حرزالدین نجفی نویسندۀ معارف الرجال و مراقد المعارف
8. حجت‌الاسلام سید محمدصادق طباطبایی بحرالعلوم صاحب دلیل القضاء الشرعی
9. حجت‌الاسلام سید حسن میر جهانی اصفهانی صاحب نوائب الدهور فی علائم الظهور
10. حجت‌الاسلام سید عبدالرزاق موسوی مقرم صاحب مقتل الحسین و زید الشهید
11. حجت‌الاسلام سید ضیاءالدین تویسرکانی نجفی
12. حجت‌الاسلام سید محمدطاهر موسوی بحرانی حائری
13. حجت‌الاسلام محمد خطیب حائری
14. حجت‌الاسلام شیخ محمدعلی غروی اردوبادی نویسندۀ علی ولید الکعبه و سبع الدجیل
15. حجت‌الاسلام شیخ صادق تنکابنی نجفی نویسندۀ أحکام الخلل فی الصلاه
16. حجت‌الاسلام سید عبدالمطلب حیدری کاظمی نویسندۀ الإمام موسی الکاظم
17. حجت‌الاسلام سید مهدی موسوی غریفی
18. حجت‌الاسلام میرزا یحیی ارومی
19. حجت‌الاسلام سید سعید حکیم نجفی
تألیفات شیخ عبدالله مامقانی
در کنار تحصیلات علمی از امر تألیف غافل نماند و در این راستا کوشش های فراوانی کرد که برخی از آثار این عالم بزرگوار عبارتند از:
1. نهایة المقال فی تکملة غایة الآمال (حاشیه بر مبحث خیارات مکاسب شیخ انصاری)
2. القلائد الثمنیة علی الرسائل الستة السنیه (حاشیه بر رساله‌های ششگانه ملحق به مکاسب)
3. مناسک الحج
4. منهج الرشاد (پرسش و پاسخ در مسائل عبادی)
5. الاثنی عشریه كه دوازده رسالۀ فقهی و تقدیمی به ائمه اطهار علیهم السلام است به نام‌های:
غایة المسئول فى إنتصاب المهر بالموت قبل الدخول
كشف الریب و السوء عن اغناء كل غسل عن الوضو
وسیلة النجاه
مجمع الدرر فی مسائل إثنتى عشر
المسائل العاملیة
المسائل الخوئیه
المسافرة لمن علیه قضاء شهر رمضان مع ضیع الوقت
عدم إیراث العقد و الوطی لذات البعل شبهة و حرمتها علیه ابدا
المسئله الجيلانية
إقرار بعض الورثة بدین و إنكار الباقین
كشف الإستار فی وجوب الغسل علی الکفار
مخزن اللئالی فی فروع العلم الاجمالی
6. حاشیه فرائد الأصول
7. التنقیح المقال فی علم الرجال
8. الفوائد الرجالیة
9. مخزن المعانی فی ترجمة المحقق المامقانى
10. سراج الشریعة فی آداب الشریعه
11. الفوائد الطبیة
ویژگی های اخلاقی ایشان
علاوه بر صفات علمی، ویژگی‌های متعالی اخلاقی او نیز مورد توجه دیگران واقع می‌شد؛ چنان‌که دربارة ايشان نوشته‌اند که دارای «اخلاقی نیک و رفتاری پسندیده بود. زهد، ورع(پرهیزگاری)، فروتنی، گفتار صریح و دوری از تمام مظاهر کبر، ریا و اخلاق ناپسند از ویژگی‌های نمایان وی بود.»
در کتاب «مرآه‌الرشاد» ضمن اشاره به اصول دینی و باورهای اسلامی، با شمار زیادی از اعمال و بایدهای روزانه نيز مواجه‌ایم که شیخ عبدا... مامقانی آنها را به فرزندش گوشزد و عمل بدان‌ها را به او تأکید کرده است.
وی درباره شماری از دستورات دینی، به تجربیات شخصی خود در عمل به آنها و مشاهدة تأثیرات آنها اشاره کرده است. یکی از این موارد، تشكيل و برپاداري عزاي سیدالشهداء امام حسین(ع) و احیاي شعائر حسینی است.
شیخ مامقانی، همچون دیگر نصایح این کتاب، خود عامل به این دستور بوده؛ چنان‌که در این باره نوشته‌اند: «آن فقيه بزرگوار به اقامة سوگواری سالار شهیدان علاقة بسیار داشت و شب‌های جمعه در منزل خویش اقامة عزا می‌کرد.
وی هر روز پیش از درس خود، حدیثی اخلاقی را عنوان می‌کرد و دربارة آن گفت‌وگو می‌کرد و پس از آن مصیبت امام حسین(ع) را تذکر می‌داد.»
شیخ عبدالله مامقانی توصیه‌های خود را دربارة برپاداري عزاداري حسینی، در اين كتاب، پس از توصیه به توسل به اهل بیت(ع) ذکر کرده است.
توصیه‌های وی در حقیقت چکیده‌ای دقیق از دستورات دینی فراوانی است که دربارة این موضوع به مؤمنان ابلاغ شده است.
به همين سبب دربارة معنای تفصیلی هر یک از وصایا در پاورقی توضیح داده خواهد شد.[۱] متن اصلی کتاب به زبان عربی است که ترجمة بخش منتخب آن بدین وسیله تقدیم خوانندگان می‌شود.
نصایح شیخ عبدالله درباره عزاداری امام حسین علیه السلام
«... و اي فرزندم! بر تو باد برپاداري عزا و سوگ اباعبدالله (بر او سلام (خدا) باد!) در هر روز و شب يك بار تا آنجا كه بتواني. در صورتي كه نتوانستي هزينة اين كار را تأمين کني و جز خواندن كتاب عزاداري[۲] (امام حسين(ع)) براي خانواده‌ات برايت ممكن نشد، چنين كن (حداقل این كتاب‌ها را براي خانواده‌ات بخوان.)؛
امام حسين(ع) در نزد خداوند عزيز و گرامي است؛ از آن رو كه به صورت منحصر به فردي امر خداوند را اطاعت كرد و جان و مال و خانواده‌اش را به طور کامل در راه خداي بزرگ بخشش کرد.
(پس بدان) كه در توسل به امام حسين(ع) خير دو جهان و رستگاری دنيا و آخرت مهياست.»
شيخ مامقاني در ادامه مي‌نويسد: «و اي فرزندم اگر از مزار امام حسین(ع) دوری، در هر روز یک‌بار زيارت امام حسين(ع) را بخوان و در هر ماه یک‌بار به زیارت او رهسپار شو! و حداقل در يكي از درنگ‌گاه‌های هفتگانة[۳] امام حسين(ع) را زيارت كن!
و اگر در شهري دور از مزار امام حسين(ع) ساكن هستي، پس (حداقل) در سال يك‌بار به زيارت امام حسين(ع) برو! زيرا هر كس كه روايات (دربارة زيارت امام حسين(ع)) را ببيند و بر آنچه گفتم مواظبت و مداومت کند و آنچه من از مواظبت و مداومت بر اين زيارات ديدم را ببيند، آنچه به تو گفتم را ترك نخواهد كرد و من از زيارت امام حسين(ع) و برگزاري (مجالس) عزاداري بر او كراماتي ديده‌ام كه عقل‌ها را شگفت‌زده مي‌كند و كمترين چيزي كه من از انجام اين امور ديدم آن بود كه هر بار پس از زيارت امام حسين(ع) گشايشي در امور زندگيم و افزايشي در زندگی اقتصادی‌ام مشاهده کردم و آنچه در نزد خداوند است (از پاداش زیارت امام حسین(ع) و برپاداری مراسم عزاداری آن امام(ع))، بهتر و بادوام‌تر (از گشایش در امور زندگی و افزایش در زندگی اقتصادی) است.»
پانویس
منابع
تبیان
