حمیده رویدشتی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''«حمیده رویدشتى»'''، دختر محمدشریف رویدشتى اصفهانى معروف به «ملا شریفا»، از بانوان عالم و [[علم رجال|رجالى]] قرن ۱۱ قمری است. | |
| − | به خصوص در | + | [[میرزا عبدالله افندی|افندى اصفهانی]] صاحب «[[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض العلماء]]» در توصیف شخصیت این بانو آورده است: «او رحمة الله علیها فاضل، عالم و استاد بانوان عصر خود و بازمانده فضلاى سرشناس، و در بین مردم زنى پرهیزگار بود. از او بر برخى کتاب‌هاى [[حدیث|حدیثى]] مانند «[[استبصار]]» [[شیخ طوسی]]، حواشى و تدقیقاتى بر جاى مانده که نشانگر نهایت فهم اوست و دلالت بر دقت نظر و اطلاع وى مى کند. به خصوص در آنچه مربوط به تحقیق در [[علم رجال]] است و من نسخه اى از «استبصار» را دیده ام که تا آخر کتاب را [[حاشیه]] زده بود و گمان مى کنم به خط خود او بوده است، پدرم قدس سره بارها حواشى او را در حاشیه هاى کتب حدیث نقل مى کرد و مى گفت که نیکو نوشته و آن را تحسین مى نمود. نسخه اى از کتاب «استبصار» در نزد ماست که حواشى حمیده به خط پدرم تا آخر کتاب الصلاة بر آن است و داراى فواید نیکویى مى باشد». |
| − | + | چنانکه آمد، این بانو در شناخت علم رجال جایگاهى والا داشته و از جمله آثار او حواشى بر کتب اخبار است که از آن به عنوان «رجال حمیده» نام برده شده است. تحصیلات عمده این بانو نزد پدرش بوده و با توجه به ویژگی‌هاى اخلاقى و علمى حمیده، پدرش او را مى ستود و گاهى به مزاح مى گفت: «حمیده ربطى به رجال دارد»، یعنى: به علم رجال توجه دارد و زمانى نیز به صورت شوخى او را علّامتة، با دو تاء مى خوانده و عنوان نموده که یکى از این دو تاء براى تأنیث و دیگرى علامت مبالغه است. | |
| − | به نوشته صاحب | + | به نوشته صاحب ریاض: «از مسائل شگفت آور این است که این دختر با اصرار مادرش با مردى نادان از خویشاوندان که اهل روستاى رویدشت بوده [[ازدواج]] نموده است». |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه | + | * معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، [[بانوان عالمه و آثار آنها (کتاب)|بانوان عالمه و آثار آنها]] |
| + | |||
[[Category:زنان نمونه قرن یازدهم]] | [[Category:زنان نمونه قرن یازدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۱۳
«حمیده رویدشتى»، دختر محمدشریف رویدشتى اصفهانى معروف به «ملا شریفا»، از بانوان عالم و رجالى قرن ۱۱ قمری است.
افندى اصفهانی صاحب «ریاض العلماء» در توصیف شخصیت این بانو آورده است: «او رحمة الله علیها فاضل، عالم و استاد بانوان عصر خود و بازمانده فضلاى سرشناس، و در بین مردم زنى پرهیزگار بود. از او بر برخى کتاب‌هاى حدیثى مانند «استبصار» شیخ طوسی، حواشى و تدقیقاتى بر جاى مانده که نشانگر نهایت فهم اوست و دلالت بر دقت نظر و اطلاع وى مى کند. به خصوص در آنچه مربوط به تحقیق در علم رجال است و من نسخه اى از «استبصار» را دیده ام که تا آخر کتاب را حاشیه زده بود و گمان مى کنم به خط خود او بوده است، پدرم قدس سره بارها حواشى او را در حاشیه هاى کتب حدیث نقل مى کرد و مى گفت که نیکو نوشته و آن را تحسین مى نمود. نسخه اى از کتاب «استبصار» در نزد ماست که حواشى حمیده به خط پدرم تا آخر کتاب الصلاة بر آن است و داراى فواید نیکویى مى باشد».
چنانکه آمد، این بانو در شناخت علم رجال جایگاهى والا داشته و از جمله آثار او حواشى بر کتب اخبار است که از آن به عنوان «رجال حمیده» نام برده شده است. تحصیلات عمده این بانو نزد پدرش بوده و با توجه به ویژگی‌هاى اخلاقى و علمى حمیده، پدرش او را مى ستود و گاهى به مزاح مى گفت: «حمیده ربطى به رجال دارد»، یعنى: به علم رجال توجه دارد و زمانى نیز به صورت شوخى او را علّامتة، با دو تاء مى خوانده و عنوان نموده که یکى از این دو تاء براى تأنیث و دیگرى علامت مبالغه است.
به نوشته صاحب ریاض: «از مسائل شگفت آور این است که این دختر با اصرار مادرش با مردى نادان از خویشاوندان که اهل روستاى رویدشت بوده ازدواج نموده است».
منابع
- معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آنها
