امامزاده سید حمزه اردبیل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
كلخوران در سه كيلومتري شمال اردبيل و در آبادي كلخوران, باغ بزرگ و مصفايي به نام باغ شيخ وجود دارد كه در آن چندين مقبره تاريخي ساخته شده كه بزرگ ترين آن ها بقعه سيد امين الدين شيخ جبرييل – پدر شيخ صفي الدين اردبيلي است. از جمله آرامگاه هاي موجود اين باغ, بقعه متبركه امامزاده حمزه در جنوب غربي آن قرار دارد كه خفته در آن را فرزند امام موسي كاظم عليه السلام مي دانند. در شمال بقعه شيخ جبرائيل قبري است كه مدفون در آن را محمد اعرابي بن قاسم بن حمزة بن موسي عليه السلام مي دانند. بر اين اصل مزار حمزه در همان صحن را مربوط به جد او حمزة بن موسي تلقي نموده اند و شاهان صفوي به گمان اين كه آن جا مدفن جد آن هاست, گنبد و بارگاهي بر آن بنا داشته اند.[1] علي التحقيق اين ادعا صحت نداشته و شخصيت مدفون در آن حمزه بن علي بن موسي بن اسماعيل امام موسي كاظم عليه السلام است. سيد محمد كاظم يماني, فرزندان حمزه و برادرش عباس را در آذربايجان نوشته است.[2] [1] .فهرست بناهاي تاريخي و اماكن باستاني ايران: 3, 107-108, آثار باستاني آذربايجان:26-213, نگاهي به آثار و ابنيه تاريخي اردبيل: 121-129, راهنماي آثار تاريخي آذربايجان شرقي:33-35, بقعه شيخ جبرائيل: 20-24, نگاهي به تاريخ آذربايجان: 318-319, بناهاي آرامگاهي: 287, دهكده
+
در سه کیلومتری شمال اردبیل و در آبادی کلخوران، باغ بزرگ و مصفایی به نام باغ شیخ وجود دارد که در آن چندین مقبره تاریخی ساخته شده، که بزرگ ترین آنها بقعه سید امین الدین شیخ جبرئیل، پدر [[شیخ صفی الدین اردبیلی|شیخ صفی الدین اردبیلی]] است.
شيخ كلخوران: 65-91. [2] . النفحة العنبرية: 90, الدرة الذهبيه:1, 27, ستاره شيراز: 268-267.
 
  
==منبع==
+
از جمله آرامگاه های موجود این باغ، بقعه متبرکه «امامزاده حمزه» علیه السلام در جنوب غربی آن قرار دارد که خفته در آن را فرزند [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی کاظم]] علیه السلام می دانند. 
  
[http://harameyar.ir/?part=emamzade&inc=emamzade&id=216 سایت حرم یار]
+
در شمال بقعه شیخ جبرائیل، قبری است که مدفون در آن را «محمد اعرابی بن قاسم بن حمزة بن موسی علیه السلام» می دانند. بر این اصل، مزار حمزه در همان صحن را مربوط به جدّ او «حمزة بن موسی» تلقی نموده اند و شاهان [[صفویه|صفوی]] به گمان این که آنجا مدفن جدّ آنهاست، گنبد و بارگاهی بر آن بنا داشته اند.<ref>فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران: ۳, ۱۰۷-۱۰۸, آثار باستانی آذربایجان:۲۶-۲۱۳, نگاهی به آثار و ابنیه تاریخی اردبیل: ۱۲۱-۱۲۹, راهنمای آثار تاریخی آذربایجان شرقی:۳۳-۳۵, بقعه شیخ جبرائیل: ۲۰-۲۴, نگاهی به تاریخ آذربایجان: ۳۱۸-۳۱۹, بناهای آرامگاهی: ۲۸۷, دهکده شیخ کلخوران: ۶۵-۹۱.</ref>
 +
 
 +
علی التحقیق این ادعا صحت نداشته و شخصیت مدفون در آن «حمزه بن علی بن موسی بن اسماعیل بن موسی کاظم علیه السلام» است. سید محمد کاظم یمانی، فرزندان حمزه و برادرش عباس را در آذربایجان نوشته است.<ref>النفحة العنبریة: ۹۰, الدرة الذهبیه:۱, ۲۷, ستاره شیراز: ۲۶۸-۲۶۷.</ref>
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 +
==منابع==
 +
 
 +
* [http://harameyar.ir/?part=emamzade&inc=emamzade&id=216 سایت حرم یار]
  
 
[[رده: امامزاده های اردبیل]]
 
[[رده: امامزاده های اردبیل]]

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۹

در سه کیلومتری شمال اردبیل و در آبادی کلخوران، باغ بزرگ و مصفایی به نام باغ شیخ وجود دارد که در آن چندین مقبره تاریخی ساخته شده، که بزرگ ترین آنها بقعه سید امین الدین شیخ جبرئیل، پدر شیخ صفی الدین اردبیلی است.

از جمله آرامگاه های موجود این باغ، بقعه متبرکه «امامزاده حمزه» علیه السلام در جنوب غربی آن قرار دارد که خفته در آن را فرزند امام موسی کاظم علیه السلام می دانند.

در شمال بقعه شیخ جبرائیل، قبری است که مدفون در آن را «محمد اعرابی بن قاسم بن حمزة بن موسی علیه السلام» می دانند. بر این اصل، مزار حمزه در همان صحن را مربوط به جدّ او «حمزة بن موسی» تلقی نموده اند و شاهان صفوی به گمان این که آنجا مدفن جدّ آنهاست، گنبد و بارگاهی بر آن بنا داشته اند.[۱]

علی التحقیق این ادعا صحت نداشته و شخصیت مدفون در آن «حمزه بن علی بن موسی بن اسماعیل بن موسی کاظم علیه السلام» است. سید محمد کاظم یمانی، فرزندان حمزه و برادرش عباس را در آذربایجان نوشته است.[۲]

پانویس

  1. فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران: ۳, ۱۰۷-۱۰۸, آثار باستانی آذربایجان:۲۶-۲۱۳, نگاهی به آثار و ابنیه تاریخی اردبیل: ۱۲۱-۱۲۹, راهنمای آثار تاریخی آذربایجان شرقی:۳۳-۳۵, بقعه شیخ جبرائیل: ۲۰-۲۴, نگاهی به تاریخ آذربایجان: ۳۱۸-۳۱۹, بناهای آرامگاهی: ۲۸۷, دهکده شیخ کلخوران: ۶۵-۹۱.
  2. النفحة العنبریة: ۹۰, الدرة الذهبیه:۱, ۲۷, ستاره شیراز: ۲۶۸-۲۶۷.

منابع