اسناد: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | |
ذكر سند [[حدیث]]. | ذكر سند [[حدیث]]. | ||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
سنت از جمله منابع دستیابى به [[احكام]] شرعى است. در استدلال كامل به سنت چند عنصر دخیل است و صحت سند و قابلیت آن براى اعتماد و استناد، از جمله این عناصر است؛ به این معنا كه استدلال به یك حدیث بر اطمینان به صدور آن از معصوم علیهالسلام متوقف است و تحقق آن بنا بر نظریه اصولیان به مذكور بودن سند روایت تا معصوم علیهالسلام و اعتبار آن بر طبق موازین علم درایه و رجال است<ref> الموسوعة الفقهیة المیسرة، 3/288-290.</ref> و بنا بر نظریه اخباریین (رجوع شود به: [[اخبارى]]) به ذكر سند [[حدیث]] تا رسیدن به یكى از كتاب‌هاى معتبر مى‌باشد.<ref> الحدائق الناضرة، 1/14-26.</ref> | سنت از جمله منابع دستیابى به [[احكام]] شرعى است. در استدلال كامل به سنت چند عنصر دخیل است و صحت سند و قابلیت آن براى اعتماد و استناد، از جمله این عناصر است؛ به این معنا كه استدلال به یك حدیث بر اطمینان به صدور آن از معصوم علیهالسلام متوقف است و تحقق آن بنا بر نظریه اصولیان به مذكور بودن سند روایت تا معصوم علیهالسلام و اعتبار آن بر طبق موازین علم درایه و رجال است<ref> الموسوعة الفقهیة المیسرة، 3/288-290.</ref> و بنا بر نظریه اخباریین (رجوع شود به: [[اخبارى]]) به ذكر سند [[حدیث]] تا رسیدن به یكى از كتاب‌هاى معتبر مى‌باشد.<ref> الحدائق الناضرة، 1/14-26.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 488 | + | ==منابع== |
| + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 488. | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۴۹
ذكر سند حدیث.
مفهوم اسناد در اصطلاح علم درایه و رجال كه مقابل ارسال (رجوع شود به: خبر مرسل) بكار مى‌رود، عبارت است از نقل حدیث با ذكر نام همه راویانى كه آن حدیث را از معصوم علیهالسلام نقل كرده‌اند.[۱]
گاه اسناد در مفهوم سند نیز بكار رفته است؛ چنان كه گفته مى‌شود اسناد این حدیث صحیح است.[۲] تفاوت اسناد به مفهوم نخست با سند در این است كه سند به مجموع راویان حدیث اطلاق مى‌شود، اما اسناد نقل حدیث همراه ذكر سند آن است.
سنت از جمله منابع دستیابى به احكام شرعى است. در استدلال كامل به سنت چند عنصر دخیل است و صحت سند و قابلیت آن براى اعتماد و استناد، از جمله این عناصر است؛ به این معنا كه استدلال به یك حدیث بر اطمینان به صدور آن از معصوم علیهالسلام متوقف است و تحقق آن بنا بر نظریه اصولیان به مذكور بودن سند روایت تا معصوم علیهالسلام و اعتبار آن بر طبق موازین علم درایه و رجال است[۳] و بنا بر نظریه اخباریین (رجوع شود به: اخبارى) به ذكر سند حدیث تا رسیدن به یكى از كتاب‌هاى معتبر مى‌باشد.[۴]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 488.
