آیه نبأ: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 402-403 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 402-403 | ||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۱
آیه نبأ
نبأ به معناى خبر است و آیه 6 سوره حجرات/49 بر لزوم بررسى خبر فاسق پاى فشرده تا از روى نادانى، عمل نابه‌جایى تحقق نیابد؛ از همین رو آن را «آیه نبأ» گفته‌اند:[۱]
«یَأیّهَا الَّذینَ ءَامَنوا إِن جَاءكُم فاسِقٌ بِنبإ فَتبیَّنوا أَن تُصِیبوا قَومًا بِجَهلة فَتُصبِحوا عَلى مَا فَعلتُم نَدِمینَ».
به نقل ابن عباس، قتاده و مجاهد این آیه درباره ولید بن عتبه نازل شده است. رسول خدا صلى الله علیه و آله او را براى گردآورى صدقات طایفه بنى مصطلق فرستاد. مردم با شادى براى استقبال از او بیرون آمدند؛ ولى چون در دوران جاهلیت بین ولید و آنان دشمنى وجود داشت، ولید توهم كرد كه قصد كشتن او را دارند؛ بدین سبب به طرف رسول خدا صلى الله علیه و آله بازگشت و گزارش داد كه این طایفه از پرداخت زكات خوددارى كردند.
حضرت سخت ناراحت شد و به فكر جنگ با آنان افتاد كه این آیه نازل شد.[۲] بسیارى از اصولیان به مفهوم وصف و نیز مفهوم شرط این آیه استناد كرده و حجیت خبر شخص عادل را استفاده كرده‌اند.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 402-403
