برخورد رسول خدا(ص) با شاعران یهودی و کافر: تفاوت بین نسخه‌ها
(←پانویس) |
(←کشتن ابوعفک یهودی) |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
ابوعفك يهودى که از طايفه بنى عمرو بن عوف بود <ref> گروهى از طايفه خزرج و گروهى از اوس با اين نام شناخته مى‌شدند: نك: معجم قبايل العرب، ج 2، ص 834 </ref>، مردم مدینه را به دشمنى پيغمبر (ص) برمى انگيخت و در هجو حضرت شعر مى سرود. وى مى گفت:« سوارى كه به سراغ قوم من آمد، قوم من را متفرق كرد.» او خطاب به قومش مى‌گويد: «اگر مى خواستيد به عزت و پادشاهى برسيد بهتر بود از «تبّع» دفاع مى كرديد.» | ابوعفك يهودى که از طايفه بنى عمرو بن عوف بود <ref> گروهى از طايفه خزرج و گروهى از اوس با اين نام شناخته مى‌شدند: نك: معجم قبايل العرب، ج 2، ص 834 </ref>، مردم مدینه را به دشمنى پيغمبر (ص) برمى انگيخت و در هجو حضرت شعر مى سرود. وى مى گفت:« سوارى كه به سراغ قوم من آمد، قوم من را متفرق كرد.» او خطاب به قومش مى‌گويد: «اگر مى خواستيد به عزت و پادشاهى برسيد بهتر بود از «تبّع» دفاع مى كرديد.» | ||
| − | سالم بن عمير که او هم از طایفه بنی عمرو بن عوف بود، نذر كرد كه او را بكشد يا خود در اين راه كشته شود. سالم به سراغ ابوعفك رفت و او را كشت.<ref> السيرة النبويه، ابن هشام، ج 4، صص 435، 436؛ المغازى، ج 1، صص 175- 174 </ref> | + | سالم بن عمير که او هم از طایفه بنی عمرو بن عوف بود، نذر كرد كه او را بكشد يا خود در اين راه كشته شود. سالم به سراغ ابوعفك رفت و او را كشت که به [[سريه سالم بن عمير]] نیز معروف است .<ref> السيرة النبويه، ابن هشام، ج 4، صص 435، 436؛ المغازى، ج 1، صص 175- 174 </ref> |
| + | |||
== کشتن عصما بنت مروان == | == کشتن عصما بنت مروان == | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۰:۱۸
تلاش هاى يهود در زمينه نابودی اسلام و رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) از ابتداى هجرت و دقيقا پيش از جنگ بدر آغاز شد. پيروزى بدر و نتايج حيرت انگيز آن، يهوديان، مشركان و منافقان را به يك اندازه وحشت زده كرد. از اين رو تلاش ها و تهديدات خود را بر ضدّ مسلمانان به شكل قابل ملاحظه‌اى افزايش دادند. در اين ميان تنى چند از زنان و مردان يهودى به جوسازى، توطئه و سخن پراكنى بر ضدّ پيامبر (ص) و مسلمانان پرداختند كه چاره اى جز از بين بردن آنان وجود نداشت.
کشتن ابوعفک یهودی
ابوعفك يهودى که از طايفه بنى عمرو بن عوف بود [۱]، مردم مدینه را به دشمنى پيغمبر (ص) برمى انگيخت و در هجو حضرت شعر مى سرود. وى مى گفت:« سوارى كه به سراغ قوم من آمد، قوم من را متفرق كرد.» او خطاب به قومش مى‌گويد: «اگر مى خواستيد به عزت و پادشاهى برسيد بهتر بود از «تبّع» دفاع مى كرديد.»
سالم بن عمير که او هم از طایفه بنی عمرو بن عوف بود، نذر كرد كه او را بكشد يا خود در اين راه كشته شود. سالم به سراغ ابوعفك رفت و او را كشت که به سريه سالم بن عمير نیز معروف است .[۲]
کشتن عصما بنت مروان
پانویس
منابع
- سيرت جاودانه / ترجمه الصحيح من سيرة النبي الأعظم،جعفر مرتضى العاملى / مترجم محمد سپهرى، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى، 1384 ش
- رسول جعفریان،سیره رسول خدا،انتشارات دلیل ما
- مغازى تاريخ جنگهاى پيامبر(ص)، محمد بن عمر واقدى (م 207)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، مركز نشر دانشگاهى، چ دوم، 1369ش.
