حدیث مرفوع: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '-------- '''حديث مَرفوع:''' از اقسام خبر واحد. حديث مرفوع - از اصطلاحات علم درايه و - د...' ایجاد کرد) |
جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ===حدیث مرفوع=== | |
− | ''' | + | '''حدیث مَرفوع:''' |
از اقسام خبر واحد. | از اقسام خبر واحد. | ||
− | + | حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است: | |
− | # | + | # حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیهالسلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است. |
− | # | + | # حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیهالسلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: [[امام صادق]] علیهالسلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.<ref> وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.</ref> |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
− | جمعى از پژوهشگران | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، جلد 3، صفحه 271. |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۹
حدیث مرفوع
حدیث مَرفوع:
از اقسام خبر واحد.
حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است:
- حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیهالسلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است.
- حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیهالسلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: امام صادق علیهالسلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.[۱]
پانویس
- ↑ وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، جلد 3، صفحه 271.