آیه روح: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- برخى آيه 85 سوره اسراء/17 را كه به پرسش و پاسخ درباره روح پرداخته، «آيه روح» ...' ایجاد کرد) |
جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ===آیه روح=== | |
| − | برخى | + | برخى آیه 85 [[سوره اسراء]]/17 را كه به پرسش و پاسخ درباره [[روح]] پرداخته، «آیه روح» نام نهاده‌اند:<ref> الاتقان، ج 1، ص 77.</ref> |
| − | ''''' | + | '''''«و‌یَسلونَكَ عَنِ الرّوحِ قُل الرّوحُ مِن أَمرِ رَبِّى و مَا أُوتِیتُم مِن العِلمِ إِلاّ قَلِیلا».''''' |
| − | ابن عباس در شأن نزول | + | ابن عباس در شأن نزول این آیه مى‌گوید: یهودیان از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پرسیدند: اى محمد! به ما خبر ده كه روح چیست و روح را چگونه در تن عذاب مى‌كنند؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله پاسخ نداد تا این آیه نازل شد.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 283.</ref> |
| − | بر اساس قولى | + | بر اساس قولى دیگر، یهودیان به كافران قریش گفتند: از محمد صلى الله علیه و آله درباره روح بپرسید. اگر به شما پاسخ داد، پیامبر نیست و اگر پاسخ نداد، پیامبر است؛ زیرا ما در كتاب‌هاى خود چنین خوانده‌ایم. خداوند به پیامبرش دستور داد كه به آن‌ها پاسخ نگوید و آنان را در این موضوع به خودشان واگذارد تا دلیلى بر صدق گفتار و نبوتش باشد.<ref> مجمع البیان، ج 6، ص 674.</ref> |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
| − | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن | + | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳
آیه روح
برخى آیه 85 سوره اسراء/17 را كه به پرسش و پاسخ درباره روح پرداخته، «آیه روح» نام نهاده‌اند:[۱]
«و‌یَسلونَكَ عَنِ الرّوحِ قُل الرّوحُ مِن أَمرِ رَبِّى و مَا أُوتِیتُم مِن العِلمِ إِلاّ قَلِیلا».
ابن عباس در شأن نزول این آیه مى‌گوید: یهودیان از رسول خدا صلى الله علیه و آله پرسیدند: اى محمد! به ما خبر ده كه روح چیست و روح را چگونه در تن عذاب مى‌كنند؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله پاسخ نداد تا این آیه نازل شد.[۲]
بر اساس قولى دیگر، یهودیان به كافران قریش گفتند: از محمد صلى الله علیه و آله درباره روح بپرسید. اگر به شما پاسخ داد، پیامبر نیست و اگر پاسخ نداد، پیامبر است؛ زیرا ما در كتاب‌هاى خود چنین خوانده‌ایم. خداوند به پیامبرش دستور داد كه به آن‌ها پاسخ نگوید و آنان را در این موضوع به خودشان واگذارد تا دلیلى بر صدق گفتار و نبوتش باشد.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385
