آیه بشارت: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '- برخى بخش پايانى آيه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آيه ب...' ایجاد کرد) |
جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ===آیه بشارت=== | |
− | برخى بخش | + | برخى بخش پایانى آیه 34 [[سوره حج]]/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 200.</ref> «وَ بَشّرِ المُخبِتِین». |
− | + | آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند: | |
− | '''''«وَ بَشّرِ | + | '''''«وَ بَشّرِ المُخبِتینَ × الّذینَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرینَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِیمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم یُنفِقونَ».''''' |
− | بعضى | + | بعضى دومین آیه [[سوره یونس]]/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> |
− | '''''«و بَشّرِ | + | '''''«و بَشّرِ الَّذینَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم».''''' |
− | بر اساس | + | بر اساس روایاتى، [[امام على]] علیهالسلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده<ref> شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.</ref> و آیه دوم نیز بر ولایت على علیهالسلام تطبیق شده است.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن | + | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۱
آیه بشارت
برخى بخش پایانى آیه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.[۱] «وَ بَشّرِ المُخبِتِین».
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:
«وَ بَشّرِ المُخبِتینَ × الّذینَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرینَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِیمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم یُنفِقونَ».
بعضى دومین آیه سوره یونس/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.[۲]
«و بَشّرِ الَّذینَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم».
بر اساس روایاتى، امام على علیهالسلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده[۳] و آیه دوم نیز بر ولایت على علیهالسلام تطبیق شده است.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375