آیه انفاق: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 274 سوره بقره/ 2 به ستايش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق ...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه انفاق===
  
آيه 274 [[سوره بقره]]/ 2 به ستايش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آيه انفاق» گفته اند.<ref> كتاب البيع، ج 3، ص 22.</ref>
+
آیه 274 [[سوره بقره]]/ 2 به ستایش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آیه انفاق» گفته اند.<ref> كتاب البیع، ج 3، ص 22.</ref>
  
'''''«الّذينَ يُنفِقونَ أَمولَهُم بِالّيلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِيةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَليهِم و لَاهُم يَحزَنون».'''''
+
'''''«الّذینَ یُنفِقونَ أَمولَهُم بِالّیلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِیةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَلیهِم و لَاهُم یَحزَنون».'''''
  
اين آيه در شأن [[امام على]] عليه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البيان، ج 2، ص 667.</ref>
+
این آیه در شأن [[امام على]] علیه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البیان، ج 2، ص 667.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 374
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 374

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۰

آیه انفاق

آیه 274 سوره بقره/ 2 به ستایش كسانى پرداخته كه در شب و روز و نهان و آشكار انفاق مى كنند و برخى آن را «آیه انفاق» گفته اند.[۱]

«الّذینَ یُنفِقونَ أَمولَهُم بِالّیلِ والنَّهارِ سِرًّا و عَلانِیةً فَلَهم أَجرُهُم عِندَ رَبّهم ولَاخَوفٌ عَلیهِم و لَاهُم یَحزَنون».

این آیه در شأن امام على علیه‌السلام نازل شد كه چهار درهم داشت. درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى به نهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد.[۲]

پانویس

  1. كتاب البیع، ج 3، ص 22.
  2. اسباب النزول، واحدى، ص 80؛ الدّرالمنثور، ج 2، ص 100 و 101؛ مجمع البیان، ج 2، ص 667.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374