عباس مصباح زاده: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
3- ترجمه صحيفه سجّاديه؛ | 3- ترجمه صحيفه سجّاديه؛ | ||
4- ترجمه ادعيّه مفاتيح الجنان؛ | 4- ترجمه ادعيّه مفاتيح الجنان؛ | ||
− | 5- دو جلد كتاب در علم نجوم و | + | 5- دو جلد كتاب در علم نجوم و ستاره شناسى از ديدگاه علمى و تجربى؛ |
6- صلاى عشق؛ | 6- صلاى عشق؛ | ||
7- مناجات با قاضى الحاجات؛ | 7- مناجات با قاضى الحاجات؛ |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۹:۱۹
عبّاس مصباح زاده
«عباس مصباح زاده» در سال 1311 ش متولد شد. پدرش شيخ اسماعيل مصباح و پدر بزرگش ميرزا جهانبخش منجّم باشى، از منجّمين بزرگ عصر قاجار و از مدرّسين معروف دارالفنون و مدرسه خان مروى بوده است.
خانواده مصباحزاده از فرط علاقه مذهبى در شهر قم متوطن گرديدند. شيخ عباس پس از گذرانيدن دوران تحصيل دبستان و دبيرستان، از آغاز جوانى به تهران آمد و نزد پدر به تحصيل علم نجوم و فن استخراج تقويم مشغول شد و پس از دو سال، خود موفق به فراگرفتن اين علم گرديد و به چاپ تقويم به نام خود شخصاً همت گماشت، چنانچه از سال 1328 ش تا كنون مرتباً تقويم علمى ذى قيمت خود را طبع و نشر نموده است و نيز در استخراج خسوف و كسوف و رؤيت هلال و بدر و ساير قسمتهاى اين فن، نهايت دقت و استادى را به كار مى برد.
اين مرد دانشمند، گويا از سال 1328 ش در كسوت روحانيت درآمده و با اجازه پدر والامقامش، خود براى ادامه تحصيلات در فقه و اصول و فنون اديبه و عربيه، مجدداً به قم معاودت نمود و در حوزه علميه آن ديار به كار مشغول گرديد و پس از سه سال تحصيل در حوزه مزبور، مورد نظر و عنايت خاص مرحوم آيتالله سيد محمد حجت كوه كمرى (روانشاد) كه از بنيانگذاران حوزه علميه قم و از مراجع عظيم و مدرسين عالى قدر عالم تشيع بودند، واقع شد و در مدرسه حجتيه به تدريس علم هيئت اشتغال ورزيد، تا اينكه در سال 1332 ش افتخار دامادى آن شخصيت نامى عالم تشيع نصيبش گرديد و به تشويق آن مرد بزرگوار، به تمرين و تعلم ذوقيات از قبيل خط و نقاشى پرداخته و بعد از رسيدن به مهارت و استادى در فن مزبور، قرآنى به خط خود به امر معظم له نگاشته كه توسط مؤسسه حاج محمد على علمى در تهران به چاب رسيد و اكنون مورد استفاده عموم است كه دير زمانى نمى گذرد كه حاج مصباح زاده به كوشش و اهتمام شبانه روزى خود و با كمك و مساعدت جمعى از فضلا و خيرانديشان، هيئتى براى چاپ كتب دينى تشكيل داده و علاوه بر رسيدگى به امور هئيت مذكور، مدت چهار سال است كه با جهد و جهد خستگى ناپذيرى به تدريس رياضيات و ادبيات و فنون مختلف هنر از قبيل خط و نقاشى و مينياتور به تعليم و تربيت افرادى مشغول بوده و شاگردان لايق و مبرزى تحويل جامعه داده است. او از موهبت طبع شعر بهره مند و اشعار نغز پارسى و عربى بسيارى گفته و در نثر توانا و در خط نستعليق از بهترين شاگردان خطاط معاصر بحرينى عشقى مى باشد.
وى در فقه و اصول از محضر بزرگانى همچون شيخ مرتضى حائرى، محقق داماد و آيت الله بروجردى بهره مند شد و در درس اخلاق از امام خمينى (ره) و جلسات درس علامه طباطبائى، علامه ابوالحسن شعرانى و مهدى الهى قمشه اى بهره برد. او به فعاليتهاى فرهنگى و مذهبى و ساختن مراكز علمى مذهبى در ايران و خارج همت داشت و با باهنر، بهشتى، مفتح و مكارم شيرازى در زمينه هاى علمى و تعليم و تربيت همكارى داشت. در سال 1350 ش وى به انگلستان عزيمت نمود و پس از ديدار از مراكز علمى و دانشگاهى آن كشور به رصد خانه گرينويچ لندن رفته و با دانشمندان نجوم به بحث و مشاوره پرداخت و از كتابخانه خطّى موزه بريتانيا استفاده نمود. نظريّات علمى و نجومى استاد همواره مورد توجّه محافل دانشگاهى و حوزه هاى علميّه بوده است. براى نمونه مى توان به مسئله طلوع فجر و محاسبه زاويه قبله در كشورهاى اروپائى و امريكايى و اوقات شرعيّه استخراج ايشان در مراكز اسلامى اروپا و امريكا اشاره كرد. وى در اوان جوانى چندين سال در مدرسه حجّتيّه قم به تدريس هيئت و نجوم براى طلاّب حوزه علميّه قم اشتغال و با استاد جامع علاّمه ابوالحسن شعرانى مفاوضات و مناظرات داشته است.
آثار
1- تقويم سالانه؛ 2- ترجمه قرآن كريم؛ 3- ترجمه صحيفه سجّاديه؛ 4- ترجمه ادعيّه مفاتيح الجنان؛ 5- دو جلد كتاب در علم نجوم و ستاره شناسى از ديدگاه علمى و تجربى؛ 6- صلاى عشق؛ 7- مناجات با قاضى الحاجات؛ 8- دعاى دوازده امام؛ 9- ترجمه فارسى دعاى كميل و دعاى توسل.
منبع
جامع التفاسیر نور (لوح فشرده)