خاتم الأنبیاء

خاتم الأنبیاء به معنای پايان بخش پيامبران و مُهر ختام پيامبران است.

خاتم النبيين در قرآن

وصف رسول گرامى اسلام در قرآن كريم: (ما كان محمد ابا احد من رجالكم و لكن رسول الله و خاتم النبيين و كان الله بكل شىء عليما) ; محمد (ص) پدر هيچيك از مردان شما نبوده (اشاره به داستان زيد بن حارثه كه در آيات پيش سخن از آن به ميان آمده) بلكه فرستاده خدا و پايان بخش پيامبران است . خاتميت پيامبر اسلام از عقايد مسلّمه مسلمانان بوده و از قرآن و حديث ـ جز ادله عقليه كه در كتب كلاميه آمده است ـ شواهد بسيار بر آن است، از جمله اين آيه مباركه سابق الذكر.

خاتم در لغت عرب

كتب لغت، اعم از لغت نگاران اسلامى و يا غير اسلامى مانند لويس معلوف مسيحى صاحب «المنجد» و غيره، «خاتم» به كسر تاء و فتح آن ، به معنى پايان بخش معنى كرده اند، و خاتم در اين آيه همه قرّاء معروف جز عاصم ، به كسر تاء خوانده اند، مهر نامه را بدين جهت خاتم گويند كه پايان بخش نامه است، و انگشتر را خاتم خوانند كه در گذشته نام صاحب آن در آن منقوش بوده و از آن براى مهر ختام نامه استفاده مى شده است.

روایت پیامبر خاتم

جابر بن عبدالله از حضرت رسول (ص) روايت كند كه فرمود: «موضع من در ميان پيامبران بدين مى ماند كه كسى خانه اى بنا كرده و آن را بسى زيبا و كامل ساخته جز اينكه يك خشت آن كه جاى بارزى دارد ننهاده باشد آنچنان كه هر كه وارد آن شود بگويد: چه نيكو خانه اى است اگر اين جاى خالى خشت نمى بود. سپس فرمود: من اينك جاى آن خشت راپركرده ام».

نيز از آن حضرت رسيده كه فرمود: «اى مردم پس از من پيغمبرى نباشد پس هر كه بعد از من دعوى نبوت كند دعوى و بدعتش در آتش خواهد بود، و هر كه چنين ادعائى كند او را بكشيد، و كسى كه از او پيروى نمايد اهل دوزخ است». خطبه آن حضرت در حجة الوداع كه بدين مضمون و با تفاصيل گسترده اى آمده معروف است .

منبع

• سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.