|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 18 سوره مجادله]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَيْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ».|سوره=58|آیه=18}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | روزی که خدا همه آنها را زنده می کند، همچنان که برای شما قسم می خوردند برای او هم قسم خواهند خورد و می پندارند که سودی خواهند برد، آگاه باشید که دروغگویانند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | ابن عباس گوید: روزى پیامبر در یکى از حجره هاى خویش نشسته بود و جمعى مسلمانان با او نشسته بودند. پیامبر فرمود: در همین ساعت کسى خواهد آمد که داراى دلى ناپاک بوده و شوخ چشم و در عین حال زاغ چشم و یک چشم مى باشد که با دیده [[شیطان]] به شما مى نگرد و وقتى که وارد گردید هیچ یک از شما با او سخن نگوئید.
| |
| − | | |
| − | چیزى نگذشت که مردى بدین صفات وارد شد. گویند: اسم او عبدالله بن نبتل بوده است و نیز گویند: هنگام ورود از آمدن او مانع شده بودند لذا از بام خانه آمد. پیامبر به او فرمود« تو همان نیستى که با عده اى به من دشنام داده و بدگوئى می‌نمائید. در جواب گفت: یا رسول اللّه اجازه بده کسانى را که اسم برده اى که با آنها به تو بد مى گویم به حضور بیاورم. پیامبر اجازه داد، آن مرد رفت و آنان را نزد پیامبر آورد. همه آنها قسم یاد کردند که نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله بدگوئى نکرده اند سپس این آیه نازل شد.<ref> مسند احمد و تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 788.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره مجادله]]
| |
| − | * [[سوره مجادله/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره مجادله]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
