آیه ۱ قدر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پیوندها)
جز (تغییرمسیر به آیه 1 سوره قدر)
 
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آیه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 1 سوره قدر]]
 
 
{{قرآن در قاب|«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ».|سوره=97|آیه=1}}
 
 
 
==ترجمه==
 
 
 
ما در شب قدرش نازل کردیم.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
'''شأن نزول آیات 1 تا 3:'''
 
 
 
حسن بن على علیه‌السلام فرماید: پیامبر بنى‌امیه را بر منبر خود دید، از این عمل آن‌ها بدش آمد سپس [[سوره کوثر]] و این آیات براى او نازل گردید و بعد از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم بنى‌امیه زمام امور را بدست گرفتند.<ref> صحیح ترمذى و حاکم صاحب المستدرک و طبرى صاحب جامع البیان از عامه.</ref>
 
 
 
محمد بن یعقوب کلینى بعد از هفت واسطه از [[امام صادق]] علیه‌السلام روایت کند که فرمود: [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله در خواب دید که بنى‌امیه بعد از خودش بر منبرش بالا مى روند و مردم را به قهقرى و گمراهى می‌خوانند.
 
 
 
از خواب بیدار شد در حالتى که محزون و غمگین بود، جبرئیل نازل شد و گفت: یا رسول الله چرا محزونى؟، پیامبر خواب خود را براى جبرئیل بیان داشت. جبرئیل به آسمان رفت پس از لحظه اى آیات 205 و 206 و 207 [[سوره شعراء]] و این آیات را براى او نازل گردانید و خداوند [[شب قدر]] را براى رسول خود بالاتر از هزار ماه خلافت بنى‌امیه گردانید.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن طى تفسیر آیات مذکور [[سوره شعراء]].</ref>
 
 
 
یوسف بن مازن الراسینى گوید: وقتى که [[امام حسن]] علیه‌السلام با معاویه صلح نمود، جماعتى زبان به سرزنش گشودند و به امام گفتند: با این عمل روى ما را سیاه کردى. امام فرمود: مرا ملامت نکنید بلکه مصلحت چنین بوده است و من از جدم [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله شنیدم که فرمود: در خواب دیدم که بنى‌امیه بر منبر من یکى پس از دیگرى خطبه می‌خوانند، من از این خواب دلتنگ شدم و غمگین بودم تا این که جبرئیل آمد و مرا تسلى داد و [[سوره کوثر]] و [[سوره قدر]] را بر من از جانب خداوند نازل کرد و به من باز نمود که عبادت [[شب قدر]] بالاتر از مدت خلافت بنى‌امیه است.<ref> تفسیر روض الجنان از خاصه.</ref>
 
 
 
یوسف بن سعد گوید: پیامبر خواب دید بنى‌امیه بر روى منبر او مى جهند مانند جهیدن میمون از دیدن این خواب غضبناک به نظر می‌رسید تا این که [[سوره قدر]] نازل گردید و پیامبر بعد از دیدن این خواب تا زنده بود، خندان نمى گردید.<ref> کتاب تاریخ الخلفاء از عبدالرحمن سیوطى از عامه.</ref>
 
 
 
(باید دانست که صلح [[امام حسن]] علیه‌السلام با معاویه در سال 40 هجرى اتفاق افتاد و انقراض و سرنگون شدن خلافت بنى‌امیه در سال 132 هجرى واقع شد و با این حساب مدت سلطنت و خلافت بنى‌امیه 92 سال خواهد شد که از هزار ماه بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله بن زبیر را که در [[حجاز]] و اطراف آن و در کوفه در طول سلطنت بنى‌امیه بوده و قریب هشتاد سال و هشت ماه به طول انجامید، خارج سازیم طول خلافت بنى‌امیه 83 سال و چهار ماه خواهد گردید که درست همان هزار ماه خواهد بود.) مجاهد گوید: پیامبر درباره مردى از بنى‌اسرائیل براى مسلمین صحبت به میان آورد و از او تعریف می‌نمود که هزار ماه سلاح و اسلحه پوشید و در راه خدا به جهاد پرداخت. مسلمین از این موضوع به تعجب افتادند سپس این آیات نازل گردید و فهمانید که عبادت در یک [[شب قدر]] از پوشیدن سلاح آن مرد و جهاد در هزار ماه برتر و بالاتر است.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم و واحدى صاحب اسباب النزول.</ref>
 
 
 
باز مجاهد گوید که در میان قوم بنى‌اسرائیل مردى بود که شب‌ها تا صبح به عبادت مى پرداخت و روز با دشمنان دین تا به شب به جهاد و پیکار مى گذرانید و این عمل او هزار ماه طول کشید و خداوند این سوره را نازل فرمود و تذکر داد که عمل یک [[شب قدر]] از این اعمال بالاتر است.<ref> طبرى صاحب جامع البیان.</ref>
 
 
 
على بن عروة گوید: چهار نفر در قوم بنى‌اسرائیل بودند که هشتاد سال خداوند را عبادت نمودند و کوچکترین گناهى نیز از آن‌ها سر نزد، اینان عبارت بودند از: ایوب و زکریا و حزقیل بن عجوز و یوشع بن نون، اصحاب [[رسول خدا]] از این عبادت به شگفت آمدند تا این که جبرئیل آمد و این سوره را نازل نمود و فرمود: که عبادت یک [[شب قدر]] از این عبادات بالاتر است.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
 
 
 
انس مالک گوید: سبب نزول این سوره چنین بوده که مدت عمر امت رسول خدا صلی الله علیه و آله را به او عرضه کردند و نسبت به طول عمر امت هاى سلف کمتر بود. این مقدار عمر در نظر پیامبر کم آمد. خداوند با نزول این سوره به پیامبر خویش فرمود: اگر طول عمر این امت اندک است بر طاعت یک شب آنان ثواب بسیار زیاد دهم تا یک شب قدر آن بهتر از عبادت هزار ماه باشد.<ref> تفسیر روض الجنان یا روح الجنان.</ref>
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 871.
 
 
 
==پیوندها==
 
* [[سوره قدر]]
 
* [[سوره قدر/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
{{قرآن}}
 
 
 
[[رده:آیات سوره قدر]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۹:۲۶

تغییرمسیر به: